2004

 

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

(memoriaal  Vader Moeder)

 

Herinnering.

 

(aan Vader en Moeder/Henriėtte en Gradus)

 

Er zijn vandaag en in dit uur geen woorden nodig,

slechts gedachten aan hoe zij waren en wat zij zeiden,

wat ze deden en het liefst wilden.

Hoe zij genieten konden, en hoe verdrietig zij konden

zijn van de dingen die hen bedroefden.

 

Wij hebben hen gekend, en van hen gehouden.

We waren mensen, zij en wij, we hadden woorden soms,

en onze wegen liepen niet altijd parallel, veel minder, dan

we allemaal graag wilden.

 

Vandaag en in dit uur zijn zij nog levend in onze herinnering

aanwezig, We horen nog hun stemmen, ervaren nog de warmte

van hun handen en de aandacht die zij voor ons hadden.

 

En hoe zij kijken konden, dwars door ons gedrag heen.

Met de jaren verflauwt hun beeld, hun stemmen worden vager,

daarom zijn we vandaag hier bijeen,

om de herinnering aan hen staande te houden.

 

 

Anthoon

(is al eerder door iemand voorgedragen)