'GOD' of
'DatWatGodIs'
Dit verhaal is een poging om te omschrijven, over “DatWatGodIs” is. Hoe ervaarbaar is Gods aanwezigheid in onze wereld, hoe ervaarbaar is ‘zijn’ kracht of macht? Ik zie God als een scheppende aanwezigheid, die in beginsel Goed of Kwaad in evenwicht hield, en als een permanente aanwezigheid, die ons leven ‘leven’ en ‘richting’ geeft, ons beïnvloedt, als een ‘constante’, met een 'uitwerking' in positieve of negatieve zin, afhankelijk van hoe die energie, positief of negatief door ons wordt omgezet in goed of kwaad. Zoals de zon aanwezig is voor onze aarde, en al het leven doet ontwikkelen, groeien en voortgaan. De uitwerking of inwerking van dit ‘constante’, in ons bestaan, hangt van ons mensen af!
God straft of beloont ons niet. God is verklaarbaar als een onafhankelijke veroorzakende scheppende energie dat vanuit het ontstaan uit de kosmos voor ons is zichtbaar geworden. En tot voortgang in het leven leidt. En is van nature oorzakelijk verbonden aan All het leven dat leven wil. Die scheppende energie doet niet, maar is. Hier wordt een poging gedaan te beschrijven “DatWatGodIs” is. Het heeft weinig zin ‘aan de scheppende instantie’ te vragen de wereld te redden, Het helpt ons wel, door ‘aanwezig’ te blijven. Het geloof in God of “DatWatGodIs” is ons tot steun gegeven zowel in goede als in kwade dagen. Omdat door ons ‘geloof’ in ‘DatWatGodIs’ ons een ‘gezamenlijkheid’ [gemeenschappelijk streven] wordt gegeven, doet het ons leven ‘richten’ naar het goede boven het kwade uit.
Dat maakt het goede uit in ons ‘geloof’, dat wij ons ‘in gezamenlijkheid’ tot een God, een Godheid of “DatWatGodIs” richten en naar ‘die wijsheid’ willen leven en werken, dat kan religie en ‘geloof’ tot een weldaad voor mens en wereld maken. De verscheidenheid in het ‘wereldse’ en de ‘wanorde’ in de wereld, veroorzaakt door ons menselijk dualistisch denken, maken dat het kwaad ‘in de wereld van mensheid’ zo moeilijk op te lossen is. Dat een mens zich richt tot ‘DatWatGodIs’ of ‘Universele Liefdes Werkelijkheid’ (‘UnliW’) kan onrust ‘verminderend’ en rust ‘bevorderend’ werkzaam zijn, door ‘gemeenschappelijk’ inspanningen te blijven doen, door vredesbeloften aan elkaar te beloven of uit te spreken.
God of “DatWatGodIs” straft of beloond niet. ‘Zondigheid’ in het leven straft zichzelf, zondig gedrag straft zichzelf (zondigheid = te veel roken, eten of drinken, te egocentrisch leven, destructie veroorzaken). De ‘boel’ (niet op elkaar afgestemd leven) loopt vast omdat het nog niet in ‘volledigheid’ georganiseerd en op het welzijn van álle mensen afgestemd is (op lokaal en internationaal niveau). Onze ‘samenleving’ doet soms erg wanordelijk aan, ook omdat er zoveel fout gaat door onwil en soms strenge (onterechte) regelgeving. De ‘hardheid’ in de maatschappijen, creëren wij met ons allen zelf, zowel de goeden[wegkijkers] als de slechten[veroorzakers] hebben daar debet aan, en daarom is er voor ‘iedereen’ veel ‘werk aan de winkel’ om die hardheid uit mensen [maatschappij] te weren en dat zullen wij ‘samen’ dienen te doen, blijven streven naar een volmaaktere wereldorde, te beginnen bij onszelf in ons eigen Nederland.
Dat is ook de zin van kerken en religieuze gemeenschappen, in gezamenlijkheid ons richten op het goede, in de mens, onze maatschappij en in mensheid.
(het is niet de maatschappij die verhard is, maar de mens in die maatschappij dreigt steeds meer te verharden, de mensen in die maatschappij functioneren goed of slecht,of neemt zijn verantwoordelijkheid niet en verrichten handelingen of daden waarbij geen rekening gehouden wordt, met de ander of anderen!)