HERINNERING

Het gegeven, dat wij vandaag, hier op deze plek,

zijn samengekomen is niet gering.

Het is om onze Vader en Moeder, Opa en Oma,

Grootvader of Grootmoeder, te gedenken en eer te bewijzen.

Het is om het feit dat wij uit hen voortgekomen zijn, uit twee mensen, twee mensen die kinderen hebben verwekt, broers en zussen, waar uit, nabestaanden, bloedverwanten, neven en nichten zijn voortgekomen.

Die ook weer kinderen hebben voortgebracht, en getrouwd, of bevriend geraakt zijn, wel of niet samenwonend, of weer gescheiden. Dat is een mooie gelegenheid om op een dag als vandaag bij elkaar te komen, hier … om elkaar te ontmoeten, op de plaats waar zij begraven liggen.

Wellicht is het dan goed om op zo een moment als dit, te gedenken, en te beseffen dat we een groep mensen zijn, die door bloedverwantschap, familieband en vriendschap, met elkaar verbonden zijn.

En laten we dan verheugd zijn dat we elkaar kúnnen ontmoeten, ook al is het niet altijd even mooi … “het weer bedoel ik” … de dag van het jaar, meestal regent het en zelden schijnt de zon, en dit jaar wachten we nog steeds op de sneeuw!

Het is dan toch een mooi moment om elkaar te ontmoeten, om wat bij te kletsen over ons wel en wee, hoe het vroeger ging en wat er niet goed was, en over wat beter zou kunnen.

Wellicht is het goed om even contact te maken, met de ander, Ja nu! …  met een broer of zus, halfbroer, halfzus of verwant.

Het is dan vandaag een mooie dag om ons te realiseren, dat we er ééns niet meer zullen zijn, en dat anderen óns dan gedenken … Het is ook allicht een goed moment om elkaar in een vertrouwelijk gebaar de hand te schudden en vreugde en geluk te wensen.

Omdat elk moment, als daar een gelegenheid voor is, het de moeite waard is het te doen, even fysiek contact maken en elkaar geluk wensen en een schouderklopje geven, het is goed dat je er bent, en ik hoop je nog vaak te zien.

Dit is wat ik jullie even wilde zeggen,op deze dag, deze plek.

Anthoon.

11 februari 2007 Heiderust