Liefde
Gebed van een puber.
De pubertijd is niet wat men wel eens een
domme leeftijd pleegt te noemen, maar is een schitterende
leef-tijd waarop God door middel van zijn natuur-wetten in
het lichaam en het innerlijk van jonge mensen een
liefdesvermogen heeft geborgen dat een verlangen doet
ontstaan naar een ander lichaam, een andere innerlijkheid.
Moge die jonge mens iemand ontmoeten die
hem dit duidelijk kan maken, een weg te vinden waarop hen de
‘ander’ zal verschijnen.
Mogen zij een vriend of een zuster vinden,
die hen helpt zich van zichzelf te bevrijden, en zich aan
anderen te geven, want anders worden zij een slaaf
vanzichzelf, die niet tot “liefde” in staat is.
Een verlangen.
Ik zou willen liefhebben, Heer,
Ik heb behoefte aan liefde.
Heel mijn wezen is èèn verlangen;
Mijn hart,
Mijn lichaam,
hunkeren in de nacht naar een onbekende
om lief te hebben.
Mijn armen bewegen zich in een leegte, en
ik kan het doel van mijn liefde niet
aanraken.
Ik ben alleen en ik zou zo graag met een
ander willen zijn.
Ik spreek en er is niemand om naar mij te
luisteren.
Ik leef en er is niemand om mijn liefde te
oogsten.
Waarom ben ik zo rijk, als ik niemand
verrijken kan ?
Vanwaar komt deze liefde ?
Waar gaat zij heen ?
Ik zou willen liefhebben, Heer.
Ik heb behoefte aan liefde.
Ziehier, Heer, al mijn onverbruikte
liefde.
Luister kind,
Wees stil, en maak zwijgend een lange
pelgrimstocht
naar de diepste diepten van je hart, om
daar Mij te ontmoeten, als iemand die een beek stroomopwaarts
volgt om haar bron te vinden. Want heel aan het eind, heel in
de diepte, in het oneindige mysterie van je rusteloze ziel,
zal je Mij ontmoeten.
Want ik ben liefde jonge mens, Ik ben
niets dan liefde, sinds alles begon. En die liefde is ook in
jou. Ik heb je geschapen om lief te hebben, om eeuwig lief te
hebben.
En jouw liefde zal een weg gaan door een
“andere” ik. Jij zoekt haar; wees gerust, zij zoekt
ook jou. Altijd en eeuwig is zij op de weg van Mijn Liefde.
Je moet wachten tot ‘zij’ voorbij komt.
Zij komt dichter bij, zoals jij dichter
komt bij jezelf. Jullie zullen elkaar herkennen. Want Ik heb
haar lichaam voor jou geschapen en het jouwe voor haar.
Ik heb jouw hart voor haar gemaakt, en
haar hart voor jou.
En jullie zoeken elkaar in de stilte van
de nacht, in “Mijn” nacht, die èèn en al licht
zal worden, wanneer jullie je aan elkaar en dus aan Mij
toevertrouwen.
En omdat je “nu” zo’n
behoefte aan liefde hebt, heb ik vele mensen op je weg
gestuurd om lief te hebben.
Geloof Mij, liefde heeft een lange
leerschool nodig.
En er zijn geen verschillende
soorten van liefde; liefhebben betekent ten alle tijde;
jezelf verlaten om naar de ander te gaan.
Heer,
help mij mezelf te vergeten terwille van
de mensen die ik ontmoet. Opdat ik, door mezelf te geven,
leer liefhebben.
(Michael Quoist)