Werken voor vrede

Oekraïense president Zelensky wil een initiatief voor Wereldwijde Vrede starten.

Die Vrede kunnen wereldleiders niet zonder burgers tot stand brengen! Een “Wereldwijde Vrede” kan enkel en alleen tot stand komen, als alle burgers van de ‘volken’ op deze aarde, “een durende wil tot Vrede gaan uitspreken”.

La Lucas: als iemand dit initiatief mag uitspreken is het Zelensky wel.

Oekraïne: 20 december 2022

De tekening uitgelegd: Wie zijn het die het voor het zeggen hebben in Nederland?

Dat zijn het volk, de burgers van een land zoals Nederland. Als Nederland, dat een deel is van de Europese Unie. Het zijn de burgers die het voor het zeggen hebben, zijn bepalen door hun stemgedrag hoeveel partijen er zullen komen. Zij bepalen door hun stemgedrag wie het voor het zeggen hebben in hun land. Zij bepalen door hun stemgedrag hoeveel ministers er in een partij komen en het bestuur van een land bepalen. Zij bepalen hoe in een parlement de stoelen verdeeld worden, en hoe de strijd om het gelijk gaat plaats vinden in een parlementaire democratie. Dat is het landsbestuur, met een minister-President, ministers en vertegenwoordigers van de partijen.

Zij allen komen uit het volk voort, dan zijn zij nog leden (burgers) van een volk zoals Nederland. Samen vormen zij de samenleving die heden uit 17 miljoen mensen bestaat.

Zijn de armen, de niet verdieners, de kinderen, de ouderen en de mensen die Nederland instromen.

Zijn de volwassenen met lage inkomens, gescheiden of alleenstaand, die met hun salaris onderaan de economische ladder staan.

Die kunnen riant wonen, hebben geen problemen met het aanschaffen van een nieuwe auto, tv of huis. Zij hebben het op veel terrein voor het zeggen, directeuren, artsen, bouwbedrijven of anderszins.

De rijken zijn de mensen met riante salarissen, die breeduit genieten van hun materiele successen.

Dit zijn de mensen die met hun geld alles kunnen kopen dat zij wensen, en geven geld uit, dat als water door hun vingers stroomt.

Bestuurders zijn de mensen die op politiek vlak het voor het zeggen hebben, althans als het aan hen ligt wel. Zij zijn echter tegelijkertijd afhankelijk van hoe een medebestuurder over een zaak denkt. De machtsverhouding in een parlementaire democratie bepaald welke plannen, welke voorzieningen, wel of niet voorrang zal krijgen, of die wel of niet de eindstreep zal halen.

Dit zijn bestuurders die de verantwoordelijkheid van landsbestuur moeten dragen. Het is afhankelijk van de ontwikkelingen van een land, of het staatshoofd tot een bestuurder of een dictator zal uitgroeien.

Landen, Volken en Werelddelen bepalen gezamenlijk hoe het de Wereld vergaat. Zij bepalen en veroorzaken hoe het milieu, en de natuur haar natuurlijke eenheid verliest. En er natuurrampen blijven ontstaan, dat mede wordt veroorzaakt door foute technologie.

Hier is in een notendop geschetst, hoe onze wereld is zoals die geworden is door de eeuwen heen. Tevens valt nu aan te duiden hoe bepaalde dingen anders zouden moeten in onze maatschappijen, om naar een wereldorde in vrede te streven.

Wie hadden het er voor het zeggen in vroeger tijden, in Nederland in de Wereld?

Ooit was dat God die op een troon hoog in de hemel met harde hand en lieflijke Vaderschap de wereld bestuurde, en de mens gehoorzaamde op biddende knieën met gebogen hoofd. Later kwamen er dan de gezagdragers – gezaghebbers, de Pausen, de Kardinalen, de Bisschoppen, Koningen, Keizers en Admiralen. Weer later in de tijd kwamer er de Landheren, Prinsen en landbestuurders. Allen waren bekleed met gezag waaraan de gewone burger moest gehoorzamen en verantwoording aan moest afleggen.

Hele volken konden hen de schuld geven als het met culturen, maatschappijen en heerschappijen mis ging. Heden ten dage is dat niet meer zo, toen de democratie aan de orde kwam, kwamen er de Ministers en de verkozen volksvertegenwoordigers, Koningen, Keizers en de vroegere gezagdragers zijn aan de kant gezet en mogen aan de kant toezien hoe het de wereld vergaat. Maar het zit nog ingebakken in de mens, zij wensen nog steeds de mensen aan de top de schuld te geven als het misgaat.

Zoals ik boven in mijn tekening heb weergegeven, is in een lopende lijn omhoog de burger in onze samenlevingen daar verantwoordelijk voor, hoe het op bestuursniveau, in een land eraan toegaat, hoe het bestuurs-beheer reilt en zeilt. Als het aan de top misgaat, is de ‘burger’ daar in een belangrijke mate dus zelf verantwoordelijk voor. Mijns inziens wordt dit door een groot gedeelte van volkeren niet beseft, daar is het nu wel tijd voor, dat we daar aandacht aan gaan besteden.

Helaas geldt dat dus niet alleen voor Nederland, in alle werelddelen gaat dat zo. Behalve in dictatoriale volken gaat het anders, daar wordt met de knoet en doodsbedreigingen geregeerd.

Dan is het nu van belang, dat we de juiste keuzes gaan maken, om verdere wereldse catastrofes te voorkomen. Toekomst begint nu, vanaf vandaag!

Het is van wezenlijk belang dat een volk (burgers), meedenkt in verband met de vele gewelddadige conflicten in de wereld van nu. En in verband met de vele ‘naderende’ escalaties/conflicten die onheilspellend naderbij dreigen te komen. Speciaal in de Westerse wereld.

We kunnen wel blijven roepen ‘stop de oorlog’, maar dat zal niet helpen. Wel kunnen wij beginnen met ‘vriendschapsbanden’ te smeden, tussen de volkeren onderling. Zie de verscheidene organisaties in ons land die dat al doen.

Dat vijanddenken tussen Oost en West is enorm problematisch en heftig. Geen enkel volk wil in wezen een oorlog met een ander volk. Het is de politieke strijd die zoveel en zo vaak met een ijzeren discipline vasthoudt, aan haar (totalitaire) overwinningsdrang of overheersingsdrang op de ander.

Die ‘wil’ tot vrede, door ‘vriendschapsverbanden’ moet wel door allen gedragen worden. Niemand mag daarvan uitgezonderd raken. Die ‘wil tot vrede’ wordt door te weinig gedragen. Dat werkt pas als het door duizenden wordt uitgesproken en gedeeld.

KUNNEN VOLKEREN ZICH MOBILISEREN IN EEN POSITIEF “GEDACHTENGOED” OVER VREDE?

Natuurlijk kunnen zij dat, alleen zij moeten dat wel ‘willen’. En daar zit het probleem. Te veel volkeren, burgers van een land willen daar geen moeite voor doen. Zij zijn te veel een ‘narrig-negatief’ volk geworden. Waarom zijn zoveel Europeanen zo narrig-negatief?

Zie: www.anthoonbudel.org/lucas/narrig.htm. Het lijkt erop dat de Europeanen zich een narrig-negatieve grondhouding hebben aangeleerd, dat zich als een netwerk over landen heeft verspreid in de voorbije eeuw en heden ten dage, zich over heel Europa aan het bedekken is.

Dat zou ook de rede kunnen zijn waarom zo weinig mensen bereid zijn mee te denken over een ‘algemeen gedachtengoed’ voor vrede voor “Wereld-Vrede” (vredelievendheid door broederschap).