De mens.

 

OORSPRONG EN SEKSUALITEIT VAN DE MENS.

Miljarden jaren geleden was de aarde woest en ledig, duisternis en verlatenheid was er op de harde rots, en stilte in de wateren. Niet lang daarna schemerde er een scheppingskracht op de aarde, waardoor er leven ontstond. Die onderscheidingen veroorzaakte. En het licht dat er was maakte onderscheid in dag en nacht. Het werd avond en nacht en het werd ochtend, een nieuwe morgen en een nieuwe dag.

Het water onder de hemel vloeide samen naar diepe plaatsen in de aarde, het droge werd land, het water vormde zich tot zeeën, waarin het licht, het water, en de lucht dat warmte ontving van de zon, die vele groeifasen veroorzaakten van ongekende afmetingen in groei en veelsoortigheid. Er kwam een tijdsspanne dat het land overdekte met zaadvormend gewas, en dat in de zee het krioelde van de vissen, waaruit een ongekende veelheid aan organisch leven ontstond. Dat vruchtdragend werd en tot grote ontwikkeling kwam.

En al spoedig wemelde het van de organismen in de zeeën en op de aarde.  Het vruchtbare land bracht niet alleen vogels, planten en dieren voort, maar ook ontstonden er mensachtige wezens die de aarde gingen bevolken. En toen dit zo’n miljoenen jaren doorging ontstond er uit de diersoort een mensensoort die sinds dag en heugenis ‘mens’ werden genoemd.

Filosoof, Priester, Wetenschapper en Geestelijk Leidsman, Pierre Teilhard de Chardin sprak van het ‘Verschijnsel mens’. Waar ik een kort vers over schreef:

 

Verschijnsel mens …

Ooit uit de hardheid van de aarde voortgekomen …

Door formatie en wordingsdrang, uit dierlijk organisme en plantaardig leven tot “Homo Sapiens” mens gevormd.

Verschijnsel mens …

Het opgestane wezen dat tot mens is geëvalueerd, zichzelf bevrijdend van donkere vroegere tijdperken, met vernietigende oerdriften. Waaruit een sociaal leven en groepsbewustzijn is gekomen dat zich tot grote mensen menigten heeft gevormd.  

Verschijnsel mens …

De angsten voorbij, door bewustwording en liefdesvermogen, verrezen uit de slavernij van oerinstincten en gewelddadige dadendrang, door de natuur in staat gesteld, zich te vermeerderen als man en vrouw door voortplantingsdrift en het vermogen tot groepsbinding.

Verschijnsel mens …

Is de mens van vandaag, die uit al dat leven is voortgekomen, vormt nu een bedreiging voor al het leven op de aarde, het leven waaruit zij voortgekomen zijn.

 

Een tweede vers:

 

DE DANS VAN DE BRUIDEN:      

 

Heb de liefde lief.

Ik heb de liefde lief en de liefde heeft mij lief.

Liefde maakt vele omzwervingen, van hart tot hart, van geest tot geest. Iedere ‘ziel’ speelt een hoofdrol in de ‘dans van de bruiden’, zij worden begeleid door vreugde, smart en passie.

De dans van de ‘bruiden’ in de gestalten van mensen, zijn de zielen die komen van het grote energetische levensveld dat tot leven leidt, en die ‘zielen’  ‘huizen’ in de mensen. Zij dansen hun leven voor het ‘onwetende leven’, waarvan zij afhankelijk zijn, afhankelijk van het machtigste, wijsste, mooiste, zuiverste, bekendste en onthechtste dat leven voortbrengt.

De Bruidegom, Christus leidt de dans, hij is de meest volmaaktste mens van alle tijden, stond en staat in het middelpunt van de vorming van de mens. Hij geeft het ritme aan, veroorzaakt dynamiek in de beweging en de verlangens van mensen naar ‘menswording’. Hij ‘tempert de hartstocht’ als die te opwindend wordt, en hij stimuleert als de aandacht verslapt, en de dans dreigt uit te sterven.

Het is de ‘liefde’ die ‘wederzijdse liefde’, die van ziel tot ziel gaat, in de bruiden die zich op de immense dansvloer van het leven bevinden. Zij vinden gehoor bij die volmaakte mens de Bruidegom, die hun leven leidt wanneer zij hun ja-woord tegen elkaar uitspreken. Dan vindt er binding plaats in een vreugde dans, eeuwigdurend, soms gesluierd, soms haperend, maar altijd gericht op het totale welzijn van allen. Als een eeuwigdurend beginsel van het ‘zijn’ dat voortkomt uit de bron van het eeuwig aanwezig zijn van het leven in een permanente beweging.

Dan is er een eeuwig, ja ik wil, wij zijn er voor jou, jij bent er voor ons.

Altijd aanwezig, altijd zichtbaar, altijd voelbaar.

 

Het zij zo.