De kruisweg van mensheid ...

Hemelvaart en Pinksteren, 'een' in dezelfde Geest?

 

Op Hemelvaart is er sprake van een geest die gaat, en op Pinksteren een Geest die komt.

 Hemelvaart heeft voor mij de betekenis van opstaan of opgestegen worden, uit een tijdsmoment van grote betekenis in de geschiedenis van mensheid.

Pinksteren heeft daarin de betekenis van neerdaling, inkeer, van tot inzicht komen hoe verder te gaan.

 Van geestervaringen die komen en gaan, komen en gaan. Zo verbind ik beide betekenis momenten met elkaar. Het heeft de betekenis van een verbindende geest van voorbije tijden, met een geest die ‘wordende’ is. Wordend in die zin, dat het vandaag, mede vorm geeft aan wat morgen zijn zal. Omdat net zoals de mens veranderd, ook de geest verandert naar toekomst toe.

 De mens spreekt, leert en fantaseert in zijn leven tot aan het einde toe. Mens en geest werken samen, dag en nacht. Zo ook werken mensen samen, navenant hun persoonlijke mogelijkheden, en dat maakt dat we ook van een geestelijke welvaart kunnen spreken en-of van een armoedige welvaart. Van schaarste en rijkdom aan talenten in contactvaardigheid of omgangsmogelijkheden. In een wel of niet verlangend bewustzijn, bestaande omstandigheden te willen veranderen of verbeteren tot welzijn van allen.

 Het jaarlijkse feest van Hemelvaart en Pinksteren kunnen voor ons uitnodigingen blijven om samen, in een ‘eenzelfde geest’ bij elkaar te komen om het gedachtegoed van de mens Christus te gedenken en in ere te houden, om het goede te doen en het kwade af te leren. Om bij elkaar te komen, om af te tasten in hoeverre 'wij' zijn volgelingen, van zijn wijze raadgevingen afgedwaald zijn.

 Dat kunnen momenten zijn waarin we elkaar opnieuw kunnen inspireren, door opgedane (geest) ervaringen die van alle tijden zijn. Dat die (geestelijke) ervaringen als onafhankelijke inspirators mensen blijven begeesteren om een weg te gaan, die ons de richtingen wijst, hoe tegenstellingen op te lossen zijn.

 Dat we die te onderscheiden verschillen in waarden en normen in onze gemeenschappelijke orden, blijven onderzoeken, en corrigeren  tot samenbindende belangen in de publieke sfeer. Daartoe kan het idee van 'stralend geestelijk licht' in overdrachtelijke zin in ons werkzaam blijven.

 Opstijgen vanuit een bewustzijn laag, en neerdalen in de harten van mensen, dat is Hemelvaart en Pinksteren op zijn best.

Dat is mijn conclusie bij het beëindigen van dit verhaal.

 Anthoon Lucas Budel

11 juni 2019

Nijmegen