vorige pagina

BUNDEL KORTE VERHALEN:

 

2.    De tirannie verdrijven

 

De tirannie verdrijven die mij mijn hert doorwondt.

VREDE MOET JE DOEN…

VREDE MAAK JE SAMEN!

 Elk moment van de dag, kunnen we er even bij stil staan, en ons afvragen; wat hebben wij bijgedragen aan ‘onvrede’ in ons huis, op ons werk, straat, stad of land? Elk moment van de dag kunnen wij ons afvragen, wat kan ‘ik’ bijdragen aan vrede en veiligheid.

 Er worden mensen gevraagd.

Om in naam van de ‘vrede’, ‘wapens’ tot ploegen te smeden. Laten we met elkaar de ‘samenhangen’ leren ontdekken, die onze wereld laat zijn, zoals hij is. Samenhangen ontdekken in: Wereld – Vrede – Welvaart – Vrijheid – en Onrechtvaardigheid.

In ons vaderlandse volkslied zingen wij, ‘mijn schild en betrouwen’ blijf ik tot in den doet. Dat ik toch vroom mag blijven, uw dienaar t’ allerstond, de tirannie verdrijven, die mij mijn hert doorwondt. Ik zou dat kunnen vertalen naar de tegenwoordige tijd: dat ik me weerbaar wil opstellen, om have en goed te beschermen tegen kwaadwillige elementen die in ons, of in ons land, ons willen beďnvloeden en besmetten met ongewenste gewoonten, zaken of gedrag.

 De tirannie verdrijven die mij mijn hert doorwondt, zou ik dan kunnen verstaan als, de ‘pijn en de smart’ dat een volk, of een mens wordt aangedaan. Omdat er vreemde elementen bestaan die ‘huis en haard’, áántasten, discrimineren, torpederen en ondermijnen.

 Mijn schild en betrouwen, zou je dan kunnen ervaren als een besef van ‘tekortkoming’ in eigen gelederen, in de zin van tekortschieten, om de normen en waarden in eigen cultuur te beschermen of te behoeden.

 Waar is het vertrouwen gebleven in eigen kunnen? Welk instrument is ons uit handen geslagen, om ons ‘gevoel van mededogen’ aan elkaar, te beschermen? Hoe ziet die tirannie eruit, die onze rust en veiligheid, als in een continu bedreiging infiltreert? Hoe kunnen we de tirannie verdrijven dat ons onverteerbaar verdeeld? En geheel en al ons ‘duurzaam recht’ op vrede, vrijheid en veiligheid, te niet doet!

 Er worden mensen gevraagd, dringend mensen gevraagd, om de tekens te duiden, die alleen nog maar moedwillig ‘niet’ zijn te verstaan.

 Mensen gevraagd … Die tijd willen besteden aan een nieuwe tijd, en een nieuwe moraal. Die hun stem willen verheffen, omdat ze verontrust zijn over het ‘geweld’ dat niemand ontziet!

 De tirannie verdrijven die mij mijn hert doorwondt.

  Uit: LA LUCAS

Anthoon Budel

Nijmegen

(door ziekte niet voorgelezen verhaal tijdens 'Open Podium')