Blijven staan in het ‘Leerveld’ van de liefdesenergie … Voor Vrede Vrijheid Veiligheid:

 ‘Liefdes-energie’, is als een energetisch krachtenveld in ons bestaan werkzaam. Deze kracht, deze ‘liefdesenergie’ bevindt zich tot in de meest elementair celvormig deeltje, van ons lichaam. Deze energie kan ons van alle kanten bestralen, zowel naar binnen als naar buiten. Ons verwarmen en activeren, net zoals de zon die ons tot leven brengt.

 Laten wij ons bewust worden van deze krachtvelden van liefdesenergie. Die ieder van ons er steeds weer toe aanzetten, het opnieuw te proberen, de ander lief te hebben. Vanuit energetische stromingsgebieden, brengen impulsieve contacten ons nader tot elkaar. Soms hapert het en raken die liefdeslijnen in elkaar verstrengeld en remt het ons af en wordt het ons maar moeilijk duidelijk wat daar de oorzaak van kan zijn. Maar als we doorgaan en weer opnieuw proberen, ervaren we dat we er van geleerd kunnen hebben.

 Laten we ons bewust worden van die liefdeslijnen ook in het dagelijkse leven en ontdekken waar de paden liggen voor ‘liefdeswisseling’. Die ‘krachtvelden van liefdesenergie’ leiden ons door de tijd heen en bekleden ons bij momenten met ‘schoonheid’.

“Liefdes-energie” als krachtbron van menselijk bestaan, het stuurt en leidt ons naar ‘ontmoeting’, tot contacten die wij beleven met elkaar op straat, op school, op het werk, de club, in de kerk en, via de communicatie kanalen van onze moderniteit.

 Wij, mensen, zijn door onze geboorte als het ware met ‘liefdes-levensenergie als krachtbron’, in het leven gezet. Vanaf onze kindertijd naar volwassen worden, is ons bewustzijn hier echter steeds meer van los geraakt. Jaar in jaar uit zijn er stremmingen ontstaan die ons ervan weerhouden, ons in volle overgave door ‘liefde’ te laten leiden.

 En toch worden wij iedere keer weer opnieuw uitgenodigd door ‘ontmoeting’, tot het delen van liefdesvaardigheid, vanuit de krachtbronnen en de weelderigheid van de natuur. Zoals die natuur ons voortdurend uitnodigt er van te genieten. Laten wij ook ‘elkaar’ blijven uitnodigen ons te oefenen in de ‘liefdeskunst’. Dat kunnen wij door ontmoeting, een wederzijds gesprek in vertrouwen, een handdruk, en schouderklopjes geven van je mag er zijn zoals je bent.

 Laten we elkaar stimuleren en uitdagen, om al die universele liefdeslijnen te ‘ontdoen’ van stremming en achterdocht. Door ons menszijn zijn er momenten dat wij elkaar kunnen maken of breken, dat is een gegeven. En dan zijn we ‘tijdelijk’ niet in staat om dat wat we bij geboorte hebben meegekregen te laten stromen en naar buiten te brengen.

 

Laten wij bereid zijn te leren van de liefdeslessen

die het ‘leven’ ons geeft.

 

Daarin kunnen wij voortgang boeken, door ‘liefdesvaardigheid’

te verheffen tot ‘liefdeskunst’.

 In het leerveld van de liefde door ‘ontmoeting’.