GOD ZOEKEN IN JE ZELF …

 

 

God moet je zoeken in je zelf. En je ‘zelf’ bevindt zich in jouw, en als je blijft zoeken, vindt je God in jezelf, in je ziel, je ‘wezenlijke’ zelf.

 

En het is zo, dat; “DatWatGodIs” zich in onze ziel een beeld heeft kunnen vormen, een beeld van liefde. En liefde komt via de ziel bij ons naar binnen, en gaat via ons hart naar buiten, en dat wordt voor iedereen zichtbaar als werkende liefde.

 

Zo mooi

Zo schoon

Zo zichtbaar

Zo tastbaar

Zo deelbaar

 

Zo, dat het ons als persoon tekent; zodanig, dat wij ‘doortekend’ worden, als een werkelijkheid die er niet om liegt.

 

Het is zo, dat liefde zich verdiept in ons, als liefde van de ‘minne’, dat zich voortdurend terugvindt in de ander, door liefde/wisseling met jou en mij, in ons, en door de wisseling der natuurgetijden.

 

Zo, kan je God vinden in ‘liefdes wederkerigheid’, zo kan je de tekening van God zien in ‘elkaar’. ‘Vormende werkelijkheid’ door de momenten van de ontmoetingen in de dag.

 

En mocht jij de liefde niet kunnen vinden in de ander, zoek de liefde dan in jezelf, in je ‘bestaan’. Want wij zijn de tempels, het huis en de plaats waar liefde het beste gedijd.

 

In ons is er soms ‘roering’, en wel tussen de liefdesmomenten die wij ‘samen’ beleven. Dat hoort echter bij de wisselvalligheid van onze werkelijkheid.

 

In de hemel hoeven wij God niet meer te zoeken, zoek hem in jezelf, of via een ‘contact’ met een ander, daar zal je het ‘Goddelijke’ kunnen vinden, als het dat is wat je zoekt. In hem of haar, in de ander, daar bevindt zich die Universele Grootmacht, die we zoeken en vinden zullen, ‘door’ haar deelbaarheid.

 

 

God dienen we te zoeken, en kunnen we vinden in onszelf en in elkaar.

 

La Lucas