Brood Pater: Gerrit Poels

 

De ‘onoplosbaarheid van een onoplosbaar probleem oplossen’, dat is het, dat is de uitdaging die hem sinds 1981 heeft bezig gehouden.

 

Werken binnen een structuur van gerechtigheid, dat geen structuur mag heten, want het is de kracht van het mededogen, dat hem altijd heeft gestimuleerd om door te gaan. Toen wij subsidie kregen, was het voor mij het begin om afscheid te nemen, en alleen door te gaan, vertelde hij. Omdat … liefde, compassie en mededogen niet in een gestructureerd kader past, compassie kan niet afgedwongen worden, dat is iets dat gebeurd of niet gebeurd.

 

Pater Poels is voor mij de belichaamde werkelijkheid geworden, van het gedicht dat ik ooit eens schreef; het verhaal over “Allemaal en Iedereen”. En toch zijn het vaak de ‘eenlingen’ die het ‘doen’. En daar hebben we allemaal van te leren, zij, zijn onze voorgangers, zij, zijn het die het goede voorbeeld geven. Laten wij hun ‘volgers’ zijn. Gewoon het goede brood uitdelen, en dat brood kan ‘aandacht’ zijn, of een ‘actieve’ inzet, waarbij je de ander steunt in de ‘onoplosbaarheid’ van zijn of haar probleem, dat een gebrek aan geld kan zijn, of geen dak boven het hoofd. Het ‘doen’, wat ook bij compassie hoort.

 

Laten we er met zijn allen een ‘wonderbaarlijke brood vermenigvuldiging’ van maken, zoals Christus ‘ons’ daarin is voorgegaan. Wij, hoeven daarin geen wonderen te verrichten, enkel ‘volharding’, volharding in de zin van, blijven doen, blijven komen, en opnieuw blijven proberen ‘compassie’ als een helend ‘gebeuren’ maken, en invullen, zonder dat het door een kader omgeven wordt, waarvoor je subsidie kunt aanvragen.

 

Want voor compassie en menselijke hulpvaardigheid, hoeven we geen handboek te schrijven, het hoeft alleen maar ‘gedaan’ te worden, door ‘wij’ door ons, van mens tot mens, daar kan je wel voor kiezen, het kan een keuze zijn dat je niet meer loslaat. Vandaag en morgen en overmorgen, altijd maar door, zonder ophouden, opdat wij al doende een bijdrage kunnen leveren aan meer menselijkheid.

 

Menselijkheid door sociaal contact. De wijsheid boeken in het christendom, en andere geloofstradities hebben ons daarvoor tal van handreikingen gegeven, met voorbeelden, anekdotes, en didactische aanwijzingen, laten we ‘daar’ mee doorgaan, laten we ‘volgers’ worden van de wijsheid verhalen, daar hebben we geen Twitter of Facebook voor nodig, gewoon vrienden zijn door vriendschappelijk met elkaar om te gaan, hier, op straat, in de bus, de trein, waar dan ook, dát is ook broodnodig.