‘VANNACHT HEB IK EEN DROOM GEHAD”

 

Songtekst van Cornelis Vreeswijk:

 

Vannacht heb ik een droom gehad,

die ik noch nooit eerder had.

Ik droomde, dat er vrede was op aarde.

Er waren geen oorlogen meer.

……

Ik droomde van een enorme zaal …

waar staatslieden in rijen op stoelen zaten,

en toen …

ondertekenden zij een document, ze stonden op,

en zeiden;

er zijn geen soldaten meer,

geen mitrailleurs, geen tanks en geen geweren meer,

en niemand kent nog het woord, oorlog of militair!

 

Cornelis stierf in 1987,

 Het is dus al weer een tijdje geleden dat hij dit zong, in Zweden. Toen ik deze tekst voor het eerst hoorde, ‘een massa mensen zong het, terwijl ze gingen staan, tijdens een herdenking’ in een kerk. Trof het mij, hoe diep het verlangen erin doorklonk, naar de wens van een wereldwijde vrede op aarde.

 En de vraag die in mij opkwam was, moet dit altijd een droom blijven? Kunnen dromen werkelijkheid worden? En wie maken die dromen waar? Zijn dat de staatslieden in deze wereld? Of zijn dat ‘de mensen’ in deze wereld ???

En als het ‘de mensen in deze wereld’ zijn, wie zijn dat dan?

 Dat zijn toch ‘wij’, jij, U, ik, hun, jullie, wij allemaal. Laten we dan beginnen met die droom waar te maken. ‘Nu’, vandaag, laten we geen tijd verliezen met wachten, maar vrede doen, vrede maken.

 Daarvoor worden mensen gevraagd, niemand wordt daarbij uitgezonderd. Je kunt gewoon beginnen, door te zeggen ‘ja ik wil’, ik wil vrede. En die ‘vrede’ maken we samen. Als individu, als stadsgenoot, als vluchteling, als mens. In de ‘wetenschap’ dat we het weten, hoe het moet, we ‘weten’ hoe er vrede kan komen, we ‘weten’ wat we er voor moeten ‘laten’. En we ‘weten’ wat we er voor moeten doen!

 Er worden mensen gevraagd, om ‘vrede te leren’, en de tekens te duiden, waardoor vrede kan blijven bestaan. Dat kan via de ‘harten’ van alle mensen, niemand wordt er van uitgezonderd.

 

Vrede – Shalom –

Peace – Le Pacifique 

 

La Lucas