Pierre Teilhard de Chardin: Hoe zal de mens meer mens worden?
HOE ZAL DE MENS, MEER MENS KUNNEN WORDEN?
Collectieve emancipatie.
1. Sinds eeuwen, heeft de mens zonder er weet van te hebben, grote veranderingen ondergaan op intellectueel gebied. Er heeft zich een proces van individualisatie voltrokken, waardoor er een voor iedereen levensbevattelijke ervaring heeft plaatsgevonden, om te kunnen overleven, en ‘anders’ om te kunnen gaan met elkaar. Waarbij er een heldere en ongecompliceerde wijze van denken ontstond, door socialisatie processen, middels kennis, normen en waarden met elkaar delen, en er van te leren. In leerprocessen van groepen en in grotere verbanden, door ‘menswaardiger’ met elkaar om te gaan.
2. Het is een gegeven dat; in al die eeuwen van persoonlijkheidsontwikkeling door de tijd heen, in rationele voortgang, goed nadenken, en redelijke voorstellingen er op nahouden, min of meer, de krachten van liefde en genegenheid, buiten beschouwing is gelaten.
3. Het lijkt erop dat men wel, geen enkele aandacht verloren heeft laten gaan, als het gaat om de geheime gebieden van de natuur en haar mechanica, en de psychologische kenmerken van de mens als die van haar soort. Dat zij de ‘liefde’ als levensvatbare energie; in te passen, in het dagelijks leven, met haar kleurrijke en creatieve uitwerkingen, dat ‘deze’ lange tijd verborgen is gebleven, in haar socialisatie proces. Het heeft zich lange tijd niet kunnen uitkristalliseren, tussen de individuele acts, van mensen en hun soortgenoten. Afhankelijk dat zij waren van culturele verbodens, doctrines en gewoontes.
4. De ‘liefde’ heeft inmiddels een belangrijke plaats ingenomen in ons denken. De liefde heeft zich in de voorbije eeuwen, doen overstijgen, uit het persoonlijke belang van enkel de man of de vrouw, boven de zorg uit voor het bezit en het kind. Door een gedrevenheid in enthousiast reageren op schoonheid en de kleurrijke schakeringen in het leven, is er een besef ontstaan, dat dingen een waarde hebben, dat bepaalde levensverrichtingen, een waarde vermeerdering kunnen ondergaan. ‘Waarde’ in de betekenis van wat je bezit of waar je naar verlangen kunt. Zo; ook met liefde-ervaringen, of liefdesverrichtingen. Waarin bijvoorbeeld, ‘het geestelijke ervaringsveld’ een belangrijke waarde/plaats heeft ingenomen, naast die van de persoonlijke liefdesbeleving.
5. Geest en liefdeservaringsmomenten, in het genoemde leerproces, hebben voor sublimatie en verfijning gezorgd in het menselijke ervaring en omgangsveld, door meerwaarde in de ‘waarde beleving’. Dat weer heeft gezorgd tot nieuwere vormen van bewustzijn, welbevinden en omgang met elkaar en de ander.
Eenwording door collectieve emancipatie.
6. Dat is de ware eenwording, tussen man en vrouw, tussen mensen en mensen, een ware eenwording door collectivisatie in de omgang met elkaar. ‘Emancipatie’ is een streven naar gelijke rechten, en bevrijding van het juk van onderdrukking. Maar ook het zich vrij maken van individuele dwangmatigheid naar bezit, en jezelf groter/beter voelen dan de ander.
7. De drive naar eenwording in de relationele sfeer, is sterk verbonden met de ware levensenergie, die wij ‘liefde’ noemen. Er is ooit een proces naar ‘eenwording’ op gang gekomen, die door liefdeservaring en liefdesverrichtingen gedragen wordt. Dat is een ‘wordend’ proces geworden, die door de geest, en ons denken aan het ontstaan is. Geest die leiding geeft aan ‘eenwording’ in ‘onze’ geest, en aan onze handelingen, zoals de aantrekkingskracht van liefde ons dat voorschrijft. ‘Wordend’ door ‘eenwording’ in de geest. En daarvoor is die collectieve emancipatie nodig. En daarbij, is de ontdekking van de ‘noősfeer’ een belangrijk gegeven geworden. Noősfeer is ontstaan vanuit een grote evolutionaire fase in de levensprocessen, tijdens de evolutionaire tijdperken op aarde. Het verbindt de vele geestelijke ontwikkelingen die plaats vinden in mensheid, met elkaar. Noősfeer overstijgt de Lithosfeer, de Biosfeer, en de Cybersfeer. En noősfeer kunnen we zien als het totale omhulsel of bovenlaag van de menselijke geest, als bewustzijns gebied, dat met ons brein in verbinding staat.
8. De noősfeer, die ‘wordend’ is, door de samenhang in ons denken, is voortdurend door de geest aan verandering onderhevig. Die in zijn drang naar vooruitgang, onderscheidend en samenwerkend, levensvatbare vormen van liefdesenergie, heeft ontwikkeld. Dat heeft kunnen gebeuren doordat vele ‘persoonlijkheden’ zich hebben doen gelden, door hun proces van sublimatie en verfijning, in het delen van liefdesenergie, in de persoonlijke en maatschappelijke sfeer. ‘Zij’, hebben zich kunnen ontworstelen uit de dadendrang, die de oermens zo getekend heeft. En ‘zij’ hebben zichzelf kunnen doen uitstijgen, naar een hogere vorm van psychisch en geestelijk welbehagen. Waardoor zij zich hebben kunnen onderscheiden als energieke levenskunstenaars, die de ontstane centra’s van georganiseerde meervoudigheid, naar een hoger plan hebben kunnen tillen. Dat wil zeggen; ‘groei’ door vereniging in de collectivisatie van samenlevingen, tot centra’s, van ontmoeting en leerzame contacten.