terug naar 2   Meer mens 3

Terug naar Startpagina     Krachtveld in Liefde.

 

 

Pierre Teilhard de Chardin: Hoe zal de mens meer mens worden?

 

De consequentie?

16. Wat is die consequentie?

In onze beschouwende studie, over de menselijke energie, hebben we de merkwaardige eigenschap van ons denken waargenomen. De denkende molecuul van de noősfeer, de denkende laag of massa, die ons mensen totaal maakt, bij elkaar brengt zonder dat het een automatisme wordt. Die energieke vorm van energie, dat wij hier liefde noemen, bezit niet alleen de gave om te verenigen, maar ook om ‘ultrapersoonlijk’ te worden, een hogere vorm van ‘zijn’. 

17. Laten we ons eerst eens bezinnen vanuit een hedendaagse gezichtspunt, kijken naar de individuele menselijke kern, de ‘kracht’ van de positieve instelling, dat transformatie [omzetting] in liefde bewerkstelligt. Onder invloed van het ‘voorstelbare’ het Omega, dat ons als het ware naar zich toetrekt, vanuit een toekomst. Door die kracht kan iedere ziel zich afzonderlijk omhoog richten, om ten volle te ontplooien, door de ontelbare veelheid aan gewaarwordingen, handelingen, teleurstellende ervaringen, verlangens en voorstellingen, wijzer wordend, samenvloeiend tot vereniging. Maar nu, wel in eenzelfde veranderingslijn, maar meer van een hogere orde, als de som van alle elementaire beginselen. Dat is in grote lijnen de groei van de menselijke energie, die zich op wereldschaal aan het vormen is, en zich naar toekomst beweegt. 

18. Als je wilt, kun je zien dat de gehele mensheid, ‘aftastend’ zichzelf doet ontstaan, groeiend en zichzelf vermeerderend naar een nieuwe orde. Deze nieuwe orde dat vanuit een effectieve hartstochtelijke stroom, doorloopt en verbind, verbindt alles en iedereen, in verscheidenheid aan houdingen, gezichtspunten en inspanningen. Door de veelheid van de opgevoerde tegenstellingen, dat mensen eigen is, vindt er harmonie, dan wel disharmonie plaats. Hoe dan ook, zij verbindt een ieder met een ander aan elkaar, door liefdesenergie, waardoor er sprake kan zijn van collectieve vooruitgang. Met de ‘unieke drijfveer’ van de liefde, ‘liefde’ als universeel bindsel, dat in de persoonlijkheid van elk element besloten ligt, of ‘werkend’ aanwezig is.     

19.              Wat is het, dat dit van ons vraagt?

Dat is, dat we: de totale eenheid [in collectieve vooruitgang] van de Universele Liefdesenergie, als ideaal maken!

20.              Liefde als historisch resultaat van menselijke ontwikkeling.

De totalisatie [collectieve vooruitgang], in het totale liefdesveld, van de menselijke energie. Daar staat tegenover: Het ideaal van de moderne samenleving, welzijn voor iedereen, door technici en technologie te realiseren, kun je als een droom zien, die haar doel voorbij schiet. 

21. Ziedaar wat de liefde psychologisch wel kan doen, indien zij uitgebreid wordt op ‘Universele’ schaal.  

22. En is dit wonder werkelijk bezig zich te verwezenlijken? Zo ja, dan moeten enkele sporen van deze wonderbaarlijke transformatie waarneembaar zijn in de geschiedenis.  Kunnen wij die herkennen? De tot eenheid brengende macht van liefde in ons innerlijk leven. Wat kan daartoe een eerste benadering zijn geweest? Nergens duidelijker lijkt mij, is dat van de daad van christelijke naastenliefde, zoals die kan worden verondersteld in de moderne gelovige, en zij die de schepping hebben leren uitdrukken in termen van evolutie. In het zien van de schepping, zoals wetenschappers dit hebben kunnen neerzetten in de evolutie leer. 

 

De kosmische Christus.

23. De ontstaansorde van de kosmologie, is kennis van het heelal, is als groeiproces te zien als draden van eeuwig leven aan elkaar verbonden. Dit moeten we niet verwarren met de komst van Christus, die als een wezenlijke aanwezigheid, nieuwe tijdruimtelijke verbindingen heeft gelegd,

door zijn handelingen en het ‘liefdesverbond’ dat via hem is begonnen met menswording. Christus is in wezen vergelijkbaar met het Omega, maar dan als toekomst, hij trekt ons naar zich toe, door zijn volmaakte aanwezigheid, in de geest van ons denken, in het totale proces van ‘eenwording’ in vereniging.

 

De werkelijkheid van Christus incarnatie.

24. Christus incarnatie in onze wereld, is werkzaam als voorbeeld, door vorming, omvorming of hervorming, maakbaar door onze geestelijke vermogens van overdracht in vaardigheid, collectiviteit en door communicatie. 

25. Het verschijnsel ‘liefde’, met een goddelijke herkenbaarheid, heeft plaats gevonden in tijdperken van ontstaan en evolutie, door de geschiedenis heen, en het kan geen eenvoudig sporadisch toeval geweest zijn. Maar een proces van ontstane vormende liefde, met een ‘Universeel Liefdes Verbond’ als resultaat na lange tijden van evolutionaire ontwikkelingen. 

 

“LIEFDE” DE MEEST MYSTERIEUZE ENERGIE VAN ALLE TIJDEN.

Anthoon Lucas Budel

26 januari 2016

Nijmegen

Pierre Teilhard de Chardin 1939

 

Liefde als mysterieuze energie

Door mij overgeschreven en verduidelijkt uit: Energie Humaine, Ouvres