TGW 2e

Over pedagogie, strategie in het opvoeden, gaat het hier. En over leerfasen en andragologie, over opvoedkundige methoden in leer en handvaardigheden!

Over hoe het kan gebeuren, dat er zoveel geweldselementen zich voordoen, binnen de leef en werkstructuur in democratisch Nederland.

Om daar zicht op te krijgen, zullen we ons eerst moeten verdiepen in, hoe leren mensen, eten, praten, horen, zien, lopen, ervaren, luisteren en communiceren.

In hoofdstuk 3 van Tegenbeweging Initiatief, laat ik zien, hoe, waar, en hoe vaak is te zien en ervaren, hoe destructieve tendensen een samenleving kan schaden en beïnvloeden.

Voordat we dat kunnen doen, is het essentieel van belang om antwoord te geven, op de vraag, wat is onderwijs, hoe leren mensen wat ze kunnen, en wat ze doen?

In verband met mijn stelling: Geweld, agressie en terreur, staat altijd op een bepaalde manier in verband met begrippen als: VREDE – VRIJHEID – WELVAART -GERECHTIGHEID – GEWELDDADIGHEID – EN VRIJHEID VAN MENINGSUITING + MEDEDOGEN.

Onderwijs is in deze context een overkoepelend begrip, als we het over leren hebben, pedagogiek is daarbij een methode of een tak van wetenschap die ons laat zien hoe het werkt, en die het ‘effect’ van die leerprocessen bestudeerd, die het op kinderen en jong volwassenen heeft. Op zich, is onderwijs dus een gestructureerde vorm van kennisoverdracht, met als doel; kinderen en jong volwassenen, leervaardigheid, kennis, handelingsvaardigheden en inzicht te verschaffen, tijdens hun groei naar volwassen worden.

We kunnen in het hier boven gestelde onderscheid maken in; Basisonderwijs –Hoger onderwijs - Universitair onderwijs en Speciaal onderwijs. Onderwijs is dan in de ruimste zin van het woord, een ‘opvoedkunde’ met als bedoeling mensen, taal, rekenvaardigheid en bestaanszekerheid bij te brengen, zodat zij op een zeker moment zelfstandig kunnen leven in de maatschappij waarin zij zich bevinden. Waar zij op een systematische wijze, kennis en inzicht kunnen verwerven, opdat zij vrij en onafhankelijk kunnen zijn.

In het kader: Vrede – Vrijheid - Welvaart – Gerechtigheid – Gewelddadigheid, is het nu een goed moment, ons te gaan verdiepen in de vraag; hoe leren mensen wat ze kunnen en doen, en hoe gaan zij daar mee om?

Hoe leren mensen, hoe komen zij tot kennis en inzicht? Hoe gaat het leerproces in zijn werk. En maakt dit mensen handelsvaardig en sociaal bewust?

Om daar enigszins een beeld van te krijgen, ga ik te rade bij deskundigen die in de vorige eeuw, daar diverse studies over hebben gemaakt, over leervormen en leerstijlen. Er bestaan bijvoorbeeld; verschillende vormen van leerfasen en leermethoden:

Dit is vooral van belang om te kunnen beseffen, hoe mensen tot geheugen expertise [weten, onthouden, terugkijken] kunnen komen.

Hoe zij kennis, vaardigheid, en bekwaamheid kunnen toepassen in hun dagelijkse realiteit.

2. Daarnaast bestaan er ook vele graden van intelligentie, die mensen heel verschillend kunnen bezitten, dat voor hen een hulp kan zijn om zich te profileren, of zichzelf te zijn. Zich te profileren als de mens die hij of zij is. Intelligentie is niet statisch, maar dynamisch, en kan dus in de verloop van tijd, veranderingen meemaken.

Te onderscheiden daarin valt, taalgebruik, rekenkunde, ruimtelijk inzicht, muzikaal ritmische talenten, lichamelijke motorische onderscheidingen, en organisch inzicht, sociale intelligentie en zelfkennis.

Deze vormen in leerfasen dat afhankelijk is van intelligentie en sociaal bewustzijn, kunnen mensen; en dus ook ‘mensheid’ in haar ontwikkelingsfasen, positief beïnvloeden, of negatief benadelen, afhankelijk van de ‘tijdgeest’ waardoor zij geïndoctrineerd, of kunnen worden. Die mens kan zichtbaar of verborgen aanwezig een rol spelen in zijn of haar leef of werkomgeving. In ‘Tegenbeweging initiatief’, wil ik onder andere zichtbaar maken, hoe de ruwheid, onverschilligheid en het egoïsme, tegenover normen en waarden in samenlevingen aangeleerd worden, tegen de aanwezige opvoedkundige methoden in.

Tegenwoordig spreken we dan over een vorm of leefwijze, dat gekenmerkt wordt door sociale omgangsnormen, het ‘grondstructuralisme’, dat gebaseerd is op algemeen aanvaarde regels of principes. Met de betekenis dat de mensen wel hun eigen leven kunnen invullen, en er vorm aangeven, maar dat zij te maken blijven hebben met regels en omgangsvormen, of invloeden, waar zij rekenschap mee dienen te houden. Die mens leert zich er van bewust te zijn, dat er doelen zijn om naar te streven, of naar te leven, maar dat je hoe dan ook rekening dient te houden met anderen. Leven in en naar een sociale context of verband, betreffende arbeid en bestaansomstandigheid.

Wij leren om kennis te vergaren, en om ons staande te houden, in een wereld van chaos en verdeeldheid, het resultaat van evolutionaire ontwikkelingen, en voortplantingsdrift in de voorbije eeuwen. Met als resultaat, positieve ontwikkelingen en wereldwijde gebeurtenissen, waar niemand vrolijk van wordt. Met grensoverschrijdende gebeurtenissen waar maar geen eind aan komt, waar we deel van uit maken of we willen of niet!

- Leren is een kwestie van permanente, ‘durende’ ervaring, steeds weer opnieuw herhalen.

- Steeds weer opnieuw geconfronteerd worden met het aangebodene, en door de herhaling wordt het in je geheugen gegrift.

- Het is een kunst er de cognitieve, tegengestelde ervaring, van te begrijpen en doorzien, in verband met het geheel.

1. Leren is dus een oefenspel, dat door de herhalende wijze van activiteit of beweging, door ons wordt beheerst, of nagevolgd, tot een sensomotorische beheersing, een attitude, betrekking hebbende op bewegingsimpulsen of dadendrang met een zintuiglijke oorsprong.

2. Met als gevolg: Experimenteer doelen, hierdoor leren we mensen, dieren en dingen herkennen, leren we wat gevaarlijk is, wat veilig is, en wat levensbedreigend is.

3. Door constructief experimenteren, leren we wat wel en niet kan, omvallende torens, ruimtelijke verhoudingen, hitte aan brandende kachels, en hoe mensen boos worden.

4. Door ‘relatieregels’ leren we hoe we ons dienen te gedragen binnen menselijke contacten, en in openbare ruimtes.

5. Verschil tussen openbaar en privé, daar leren we dat een thuissituatie niet hetzelfde is als de straat en openbare ruimtes.

6. Al doende leren wij wat wel, en wat niet kan. Zo komen we ook in contact met sociale en maatschappelijke gedragscodes.

En dan zijn we nu aangeland in de tegenwoordige tijd, bij de brainstormbeweging “TEGENBEWEGING GEWELDLOOS WEERBAAR” Initiatief, hoofdstuk 3: Hoe laten wij Agressie, Geweld en Criminele acties ontstaan in Nederland?

Normen en waarden delven het onderspit, het onderspit in onze samenleving. Door de onbeheersbaarheid van de negatieve beïnvloeding, van de agressieve en gewelddadige elementen in de media, de televisie, de reclame, en in Tv series. Door het ruime aanbod in games spellen, en de beeldende geweldselementen via het journaal, is de vertoning en het aanbod van geweldsbeelden onbeheersbaar geworden.

Dit zijn elementaire begrippen die ons aantonen hoe het proces van ‘overname’ in zijn werk gaat. Overname in de zin van reageren op destructieve en vernietigende voorstellingen die in grote getale mensen wordt voorgeschoteld.

Hier gaat het over, hoe een cultuur als de onze, haar normen en waarden van binnenuit laat aantasten.

In het vorige hoofdstuk is omschreven, hoe de leervaardigheid van een baby groeit van baby naar kind, en van kind naar jongere, en jongere naar volwassen, en van volwassen naar oudere. Daarbij werd duidelijk, hoe het aanleren van begrippen, kennis en sociale omgang in zijn werk gaat. Zo gaat het hier over hoe diezelfde leervaardigheid, in dezelfde samenleving, met dezelfde vermogens in leergierigheid. Maar dan met het besef dat dit leervermogen wordt geïndoctrineerd, met de betekenis dat iemand onder invloed staat of komt, van een dwingende macht, waardoor de aangeleerde normen en waarden worden beïnvloedt, door beeldvorming dat bepalend is door ongewenst, gewelddadig en crimineel gedrag.

Door diezelfde leervaardigheid kunnen mensen nu, maar dan in negatieve zin, als het ware in een omkeerbare toestand, beïnvloedt worden, en geïndoctrineerd raken, door kwaadsprekerij, voorbeelden van doodslag, mensen die benadeeld worden door misleiding of valse voorwendselen, criminele handelingen en terreurdaden. Waardoor het aannemen van eigen culturele ‘normen en waarden’ teniet wordt gedaan. Mensen worden blijvend beïnvloedt, of raken gefascineerd door, de veelheid aan aangeboden materiaal met negatieve tendensen, dat hen dagelijks voorgeschoteld wordt, via Krant en Sensatiebladen, Tv, Radio, Internet, Politieke Video’s die oproepen tot geweld, door Geweld Games en Pornografisch materiaal met destructieve elementen, dat in haar verspreidingsgebied geen grenzen meer kent.

Het is voor iedereen herkenbaar en traceerbaar hoe, en hoe vaak die negatieve tendensen in onze moderne maatschappij zich voordoen. En toch worden daar geen of weinig acties tegen ondernomen, omdat mensen niet kunnen, of niet willen inzien, hoe het in haar totaliteit te werk gaat. Dat is ook de bedoeling van dit schrijven en deze brainstorm bijeenkomsten, om pogingen te doen, helder te krijgen, hoe in ‘werkelijkheid’ onze samenleving, onze cultuur wordt aangetast, door de veelzijdige negativiteit erin, zonder dat wij beseffen dat dit op een onbeheersbare grootschalige wijze gebeurd.

Het ontgaat kennelijk de mensen, en de politiek, hoe ernstig de beïnvloeding van de beelden en voorstellingen op mensen is of kan zijn. De invloed en de indoctrinatie van de destructieve beelden door misdaad, horror, en geweldselementen in films en games, kent zijn weerga niet. De veelheid aan bereikbaar beeldmateriaal aan: horror, misdaad, criminele acts, corrupte politieagenten, trillers, drama’s, misdaadseries, ook de onschuldig lijkende detectives doen er aan mee, is van een onophoudende veelheid. De nazi documentaires, actie series, reality-tv series waar jonge criminelen de politie uitdagen met hun stunts. Waar geweldsbeelden, steeds meer en meer als iets vanzelfsprekends wordt beschouwd [zie de reality-tv scènes, en de miskleun stunts].

Een belangrijk verschil met 100 jaar geleden bijvoorbeeld is, dat toen een persoon na twee rake klappen, bewusteloos neerviel, die nu pas na minutenlang gebeuk en geknok neervalt, en even later weer in beeld verschijnt om alsnog iemand dodelijk te verwonden.

Veel mensen staan dus open voor dit beeldmateriaal. Eerst worden er boeken over geschreven, lovende kranten en weekbladen artikels verschijnen er, dat met veel bombarie in de pers verschijnt, daarna moet er een film van gemaakt worden, waar uit de doeken word gedaan wie de regisseur is, hoeveel het gekost heeft, of het de bioscoop haalt, hoe groot de opbrengst is. Maar over het geweldsgehalte wordt niet gesproken, behalve dan hoe knap een onopgehelderde moord in elkaar steekt, en hoe ingenieus de technische prestaties van stuntmannen en vrouwen zijn, met ontploffende auto’s, waar de chauffeurs het er levend vanaf brengen. Het ‘toppunt van slimme moordzucht’, in de filmmedia vertoning, is wel de film, waar de moordzuchtige, een huis binnendringt, daar zijn moorddadige handelingen uitvoert, terwijl het met een, door hem gemonteerde video camera wordt geregistreerd, en deze video wordt naar de politie functionarissen gestuurd, die er op deze wijze getuige van zijn. De slimheid en knappe reconstructie in zo een film, wordt dan na een zekere tijd door een nog slimmere regisseur overtroffen, door nog meer onvoorstelbare brute macht of vernedering, in een nog meer en groter spektakel, te laten gebeuren, waar steeds weer opnieuw mensen het onderspit moeten delven.

Er zijn dus vele voorbeelden te noemen van mensen, die door deze “massa-media-vertoningen”, zodanig beïnvloedt geraken, dat ze er niet meer van los kwamen en komen, en hun ‘eigen fantasie’ gaan omzetten in een te realiseren werkelijkheid, met vele doden, gewonden of verminkingen tot gevolg.

Zo is het een feit dat 16 tot 17 miljoen Nederlanders, dagelijks met deze materie geconfronteerd worden, door beelden van geweld, fantasie, agressie, oorlogsgeweld, terreur, of destructieve invloeden via film, journaal of filmonderbreking. En hier wordt vooral in alle duidelijkheid, het gebruik, of liever gezegd het misbruik van games programma’s bedoeld, door het maken van gewelddadige misdadige vertoningen. Ook op tv programma’s als (RTL7, RTL4, Net5, SBS6, Veronica, NPO1, Discouvery, enz) is veel geweld te zien, dat door slimmigheid van de producer ingegeven wordt. Vooral het maken en verspreiden van games is een lucratieve bezigheid, omdat het onder onze jeugd wordt verspreid, en het is echt niet meer zo dat ouders, na een zekere leeftijd, daar nog enige invloed op kunnen uitoefenen. Het maken van misdadige games is in, maar ‘het bedenken ervan’ is al misdadig, omdat het mensen stimuleert het na te doen in hun eigen werkelijkheid, dan is het niet te verwonderen dat mensen daardoor misdadige fantasieën omzetten naar werkelijkheid, waar ze uiteindelijk geen verantwoordelijkheid over kunnen of willen nemen, en dan tot zelfmoord overgaan.

Door middel van de vrije keuze, en het aanbod aan films en games, en de gebruiksfrequentie in aantallen, van de programma’s die aangeboden worden. Waarbij het kenmerkend is dat, bij het verstrijken der jaren, de gebeurtenissen in die verhalen, dat die ruwer, gewelddadiger, en met meer doden en meer gewonden plaats vinden, die steeds duidelijker en dodelijker gewond raken, met meer fantasierijke gewelddadigheden, waardoor mensen gedood of verminkt kunnen worden, of groepen mensen iets aangedaan, bijvoorbeeld een stad die met een besmettelijke virus bedreigd wordt. Middels chemische, slimme terreurachtige, technische of virtuele snufjes. Gebouwen die met een enorme vuurbal ontploffen met rondvliegende lichamen, en de mensen die als de gewoonste zaak van de wereld in de vernieling worden geholpen.

En wat de waanzin van de dag betreft, op avondvullende TV kanalen, gebeurt die negatieve indoctrinatie dagelijks in: 1. ‘Reality-tv’ RTL5, 2. De ‘politie op je hielen’ RTL7, 3. Criminal minds Veronica, 4. Homevideo’s en bloopers, waar mensen de vreselijkste ongelukkige halsbrekende ‘toeren’ uithalen en tegen de grond kwakken, dat tot inwendige letsel kan leiden. Die dat in alle toonaarden laten zien, en waar groepsmatig om gelachen word, 5. Het Wrestling Worstelen, waar twee halfnaakte worstelaars elkaar in de ring rondsmijten, gooien en neerkwakken, elkaar proberen te breken en te raken, totdat zelfs de scheidsrechter, een van de twee worstelaars niet meer in toom kan houden.

Dagelijks worden mensen hiermee geconfronteerd, of ze willen of niet, want tegenwoordig is het normaal dat je even van het ene kanaal naar het andere zapt, en middels de gekste momenten wordt je dan overdonderd door het geweld en de agressie, en als het niet in een programma is, dat wel door de zichzelf herhalende reclame spots, wordt je herhaaldelijk gedwongen het onder ogen te zien, of te blijven kijken.

! EN WE KIJKEN ERNAAR EN LATEN HET OVER ONS HEEN KOMEN, EN WE PROTESTEREN NIET, MAAR WE KLAGEN WEL OVER HET GEWELD OP DE STRAAT EN IN DE WERELD, EN BIDDEN TOT ONZE GOD OF HIJ ER VOOR WILT ZORGEN DAT HET OPHOUDT !

Dagelijks worden jonge mensen uitgenodigd mee te doen en aangezet, te kijken naar games spellen of video’s, via beeldscherm voorstellingen. Op allerhande wijze worden zij uitgenodigd, en uitgedaagd mee te doen door het materiaal aan te schaffen, en worden er toe aangezet, niet alleen om te kijken, maar ook om de handelingen te verbeelden en te beïnvloeden, waardoor een mens, de tegenstander in flarden geschoten wordt. Jongeren worden op deze wijze voorgeschoteld hoe ze met een mitrailleur in de hand, het slimst en gewiekst, moord en doodslag kunnen uitvoeren, zonder dat hen zelf fysiek schade wordt toegebracht. Inclusief het bombarderen van huizen, fabrieken, steden en militaire objecten. Naast de virtueel gefantaseerde gebeurtenissen, die veelal gebaseerd zijn op wat in het verleden is gebeurd in de wereld, krijgen mensen, en zeker ook de jeugd, de gruwelijke werkelijkheid van de echte gebeurtenissen, dagelijks opnieuw voorgeschoteld. Daarbij is het goed te realiseren dat een gruwelijke gebeurtenis in een klein stadje of dorp, dat het een vreselijke impact heeft op de betrokken buurt of stadsgenoten, en met impact bedoel ik; draagwijdte van een negatieve uitwerking, betekenis of invloed. Hoe groot is dan de impact van een gruwelijk voorval, moord of massamoord, als het nog eens in verhaalvorm wordt verspreid, en dat het tot in details in filmverhaal wordt opgetekend en getoond? Als een gruwelijke gebeurtenis binnen een bepaald gebied plaats vindt, en wordt het door de Media, op grote schaal verspreid, hoe groot is dan de 'vermenigvuldigheids factor' in meervoud, op mensen die daar in negatieve zin gevoelig voor zijn, in het betreffende land, en wereldwijd?

En daar gaat het hier over, over de krachtige uitwerking die een gewelddadig voorval teweeg kan brengen bij instabiele personen, als die negatieve gebeurtenis, of gebeurtenissen op grote schaal wordt verspreidt, zoals moord, seriemoordenaars, oorlogen, of burgeroorlogen; met als doel commercieel financieel voordeel, dan is er sprake van misbruik maken van menselijk ellende .

De verspreiding van deze verhalen en beeldverhalen van gruweldaden kent geen grenzen, en zoals het nu gebeurt is het grenzeloos, en de impact daarvan op samenlevingen, is aantoonbaar groot, en vraagt om weerstand, een “tegenbeweging” in de zin van ‘dat agressie en doodslag buitensporig wordt aangeprezen om er getuige van te zijn’, dat kunnen we niet langer tolereren, en de vraag ‘wat is de zin ervan’ dient te worden beantwoordt.

Dit alles is hectisch en ingewikkeld, waardoor al deze zaken op een lucratieve manier gefinancierd kan blijven worden. Het doel en de middelen; is geld verdienen en filmproductie maken, door media, en filmindustrie. Vanuit de journalistiek bezien hebben spectaculaire en dramatische gebeurtenissen korte tijd ‘Mediatieve waarde’, en dan wordt het een zaak van geld verdienen, zij allen hebben het oogmerk zoveel mogelijk geld te verdienen, dat weer ingezet kan worden om ‘nog’ meer geld te verdienen. Vandaar dat die gehele ‘gewelds ethiek’ verworteld is met commercie, handel en economische belangen, ook in Nederland.

Door de dwangmatigheid van de voorstellingen, en de handigheid en slimheid van de makers van game-producten is er een ‘kennelijk door iedereen’ geaccepteerde commerciële handel ontstaan, en wordt er vrijelijk en ongestoord reclame voor gemaakt. Eveneens wordt hier ook in de media lovende en kritisch kanttekeningen geplaatst, kritisch niet over het geweldsgehalte, maar over de kwaliteit van de technische vindingen, waarin games met elkaar concurreren.

Het totaal van dit aangeboden materiaal is verbluffend groot, als je, je realiseert dat het hier in de kern over agressie, geweld, terreur en over moord en doodslag gaat. Allemaal vrij op Tv te zien of in de winkel en via Internet te verkrijgen. Allemaal ondersteund door de massamedia van de huidige tijd, via Radio, Tv, Journaal, Reclame spots, Internet en Dag en Weekbladen. Met een schrikbarende dwangmatigheid en vanzelfsprekendheid, met indringende en veelvoudige methoden het aan de man te brengen. Mede door de wijze van het promoten, en onder de aandacht brengen, maakt dit dat in onze huidige cultuur en samenleving, het onderscheid steeds minder duidelijk wordt tussen wat is fictie, en wat is werkelijkheid, en de lat van wat is toelaatbaar, wordt steeds hoger gelegd.

Door de aanhoudende en herhaalde uitnodigingen worden mensen beïnvloed, gemanipuleerd, en geïndoctrineerd, tot het aannemen van een houding van; ‘nou ja het is nu eenmaal zo’, het kan niet anders, de mens in nou eenmaal zo, het wordt alleen maar erger, het valt niet te stoppen.

Ondertussen gaat de beïnvloeding en de manipulatie, en het opfokkende mechanisme gewoon door, het opzettelijk overdrijven van oorzakelijk gebeurtenissen, maken ook dat gefantaseerde toegevoegde geweldselementen, en de gevolgen ervan, de idee in stand houd, dat de mens in zijn grondhouding slecht zou zijn, verdorven is, goddeloos, zondig en immoreel, onzedelijk en pervers zou zijn.

En men vergeet gemakshalve, dat het in verhouding een minderheid in aantallen is, die, die boekenschrijven, en die films maken, die verantwoordelijk zijn voor het vernietigende en het geweldsgehalte erin.

Hoe een cultuur haar normen en waarden laat aantasten daar gaat het over …

Hoe de ‘leefstijl’ van een samenleving, haar geestelijke gerichtheid, haar gewoonterecht van zichzelf laat vervreemden. Omdat zij haar regels en gedragscodes laat verkwanselen door de negatieve tendensen van een moderne maatschappij, en over hoe het grootkapitaal dat de motor is van waar het in dit verhaal over gaat; ons stimuleert tot gewenning aan misdadigheid in de beelden en de uitvoering ervan, in onze samenleving.

Het gaat natuurlijk niet alleen om die moderne maatschappij, die zichzelf te kort doet, maar om de groei en voortgang van de, in zeg maar voorbije 150 jaar, waarin die maatschappij zichzelf gevormd en gestructureerd heeft, en halverwege deze tijdsperiode begonnen is zichzelf van zijn christelijke waardigheid te ontnemen.

Over pedagogie, strategie in het opvoeden, gaat het hier. En over leerfasen en andragologie, over opvoedkundige methoden in leer en handvaardigheden!

Over hoe het kan gebeuren, dat er zoveel geweldselementen zich blijft voordoen, binnen de leef en werkstructuur in democratische landen als Nederland.

Aan het begin van dit hoofdstuk, heb ik een poging gedaan te omschrijven hoe mensen leren. Aan het eind van dit Hoofdstuk wil ik proberen te omschrijven, hoe mensen destructie en geweld in hun leven laten binnendringen, en hoe het kan dat het een manier van denken wordt, dat niet zo maar meer terug te draaien is, niet meer weg te denken is.

Natuurlijk is het zo dat het niet voor iedereen hetzelfde is, niet iedereen zal op dezelfde wijze geïndoctrineerd raken, of de weg kwijt raken wat normen en waarden betreft. Tenslotte bestaan er niet voor niets begrippen over karaktertrekken van mensen in de psychologie.

Zo zijn er ook mensen die: 1. Volgzaam zijn, 2. Slaafs meelopen, 3. Een kort lontje hebben, 4. Sluw zijn, 5. Laf of lafhartig zijn 6. Driftig of Daadkrachtig zijn, 7. Tegendraads zijn, 8. Achterbaks zijn, 9. De minste weerstand opzoeken,

10. Weer anderen willen kleineren, of tonen pestgedrag 11. Of gaan een kleine gebeurtenis opblazen als een luchtballon enz.

Het hele bovenstaande verhaal was nodig, om verduidelijkt te krijgen hoe geweld, agressie en willekeur kan ontstaan binnen onze eigen grenzen, hoe mensen goede dingen kunnen leren, maar tegelijkertijd door hetzelfde leervermogen, ook de verkeerde dingen eigen kan maken. Het is niet alleen voorstelbaar, ik denk dat het ook zo is, dat we als samenleving, geweld, agressie en willekeur niet alleen in stand houden, maar het ook steeds opnieuw veroorzaken door dit allemaal te laten gebeuren. En dat we er op ‘deze’ wijze allemaal voor ons eigen deel er verantwoordelijk voor zijn. Zo is het ook mogelijk te beseffen, dat we met zijn allen in staat zullen zijn, het tij te keren.

Om vooruit te kunnen zien, is het daarom belangrijk eerst terug te kijken, en wel in de zin van, 100 tot 200 jaar geleden leefden mensen nog in de naweeën van de middeleeuwen. Ooit is de maatschappij in een stroomversnelling terecht gekomen. Vanaf een bepaald moment, hebben mensen, meer kunnen zien en begrijpen wat er in de wereld en de kosmos gaande is. Door sterrenkijkers, microscopen, door de boekdrukkunst, de telefonie, de radio, de televisie en nu het internet. Ooit was er een tijd dat mensen in een sociaal isolement leefden, binnen de eigen leefeenheid en afhankelijk waren van God en de Duivel, onder de invloed en de macht van Keizer of Koning, en of landelijke Bestuurders, de macht van de Kerk enzovoort, moesten leven.

Wat ik hier mee wil zeggen is, dat mensen in die tijden, minder dan wij, konden weten en ervaren hoe de wereld in elkaar stak. In de verloop van tijd ontdekten mensen als Freud en CG. Jung de psychologie, en hoe de psyché van een mens werkte, en Albert Einstein ontdekte als natuurkundige de relativiteit theorie en hoe het met de zwaartekracht gesteld was. Allemaal zaken en hulpmiddelen, die de mens in staat stelde meer te weten over zichzelf, en wat er om hem heen gebeurde. En vooral ook leerde, om als mens de grote structuren te zien en te herkennen betreffende het organische leven, opbouw van de maatschappij, en de maatschappelijke omgangsnormen, met de wetten en de regels die nodig waren voor de uitdijende leefgemeenschappen. Vanuit die gedachte, vanuit dit weten zou je kunnen verwachten, dat mensen wijzer geworden, deskundig op het gebied van de wetenschap, de filosofie, de technologie, sociologische werkzaamheid, en haar religieuze verbondenheid met een allesziende God. Zou je verwachten dat die samenleefgemeenschappen intern gevoed zouden worden tot betrokkenheid met elkaar, door: mededogen, barmhartigheid, gerechtigheid, gemeenschapszin, sociale voorzieningen. En dat zij de bereidheid zouden bezitten, om de dingen van de wereld op een eerlijke manier met elkaar te gaan verdelen.

En daar is op een zekere hoogte ook best wel veel van gerealiseerd, toen de bereidheid er voor was, en omdat de financiële middelen ruimschoots daarvoor aanwezig waren. Nu de economieën dreigen in te storten, en de verschillen tussen arm en rijk niet minder worden maar verhoudingsgewijs weer groter, ontdekken we dat we sociaal en maatschappelijk er nog lang niet zijn. En daar zullen veel wetenschappelijke specialisten hun zegje over kunnen doen. Maar wat mij intrigeert en bezig houdt, is het gegeven dat de voorbije 100 jaar, op alle terrein mensen zijn doorgegaan, met acties die de weegschaal tussen het goed en kwaad door laat slaan naar het kwaad, door het in allerhande vormen te vertonen, en onder de mensen te brengen. Los gezien van de zin om historische gebeurtenissen te documenteren, archiveren en tentoon te stellen, ter lering en vermaak, heb ik in de vorige pagina’s laten zien, wat het negatieve verschijnsel er van is, als het ongebreideld en op onbeheersbaar wijze zijn gang gaat, wanneer het om wereldomvattend mediaspektakel en financieel economische belangen gaat.

Het is geen vermoeden meer, maar een zichtbaar en tastbaar feit dat de frequentie van de aan mensen vertoonde beelden, dag in dag uit, in haar veelvuldige verscheidenheid, en in haar progressieve indoctrinatie [dwangmatige] overduidelijk een blijvende destructieve invloed is blijven uitoefenen.

En speciaal wordt hier bedoeld dat ‘er voortdurend’ nieuwe belemmeringen ontstaan, om sociaal, cultureel en binnen een gemeenschappelijke verbondenheid, en gerechtigheid, met elkaar om te gaan. De door mij geschetste negatieve voorbeelden, hebben ten nadelen van leefgemeenschappen invloed op het ‘Grondstructuralisme’ in die samenleving.

Tegenwoordig spreken we over een vorm of leefwijze, dat gekenmerkt wordt door sociale omgangsnormen, het ‘grondstructuralisme’, dat gebaseerd is op algemeen aanvaarde regels of principes. Met de betekenis dat de mensen wel hun eigen leven kunnen invullen, en er vorm aangeven, maar dat zij te maken blijven hebben met regels en omgangsvormen, waar zij rekenschap mee dienen te houden.

Het is veel wat destructiviteit en individuele criminele acts, van individuele burgers, kan veroorzaken. Het duidt erop dat veel burgers van onze samenleving, daar veroorzakend verantwoordelijk voor zijn. En dat velen betreffende die gecompliceerde invloeden en navenante gebeurtenissen, dat velen er geen enkele notie van hebben, of er gewoon geen aandacht aan ‘willen’ schenken.