Graag een korte reactie op dit verhaal naar: a.budel1@chello.nl

TGW 6b.

6.b. Gandhi's praktische methode, over grondhouding en wat is macht?

TGW 6b.

 

 

A_HIMSA

Een praktische methode voor geweldloze weerbaarheid …

 

 1.  Hof tot dienstbaarheid … Patanjali [1987-04-03] blz. 2

 

2.  Het sterfelijke zelf tegen de ziel … [1974-10-18] blz. 4.  Jane Roberts

 

3.  Zarathustra en de Heiligende Geest blz. 5

 

4.  Over Macht en Onmacht blz. 6

 

5.  Conflicten en Agressie La Lucas blz. 8

 

6.  Luisteren en Grondhouding blz. 10

 

7.  Hieronder nog enkele aspecten i.v.m. luisteren blz. 12

 

8.  Wat is Macht? – Persoonlijke macht en slachtoffermacht.

blz. 13

  1.   Hof tot dienstbaarheid …

 De Gita:

Schrijver; Ik heb geen verschil kunnen ontdekken, tussen de Bergrede en de Bhagavad Gita. Wat de Bergrede op een aanschouwelijke manier beschrijft, wordt in de Bhagavad Gita neergezet als een wetenschappelijke formule. En het mag dan wel een wetenschappelijk werk zijn, in de algemeen aanvaarde betekenis van het woord, maar het heeft de wet van de liefde, en de wet van de overgave, zoals ik haar zou noemen, beredeneerd tot een … pad van rechtvaardigheid in mededogen.

 

De Gita zegt:

Doe het werk wat je is toebedeeld, maar doe afstand van de vruchten ervan. Weest onthecht en werk; wens geen beloning, maar werk! De ware volgeling van de Gita weet niet wat teleurstelling is. Hij/Zij verkeert in een eeuwigdurende staat van vreugde en vrede, dat het verstand te boven gaat. Maar ‘die’ vreugden en vrede, vallen de scepticus, of hen die trots zijn op hun intellectuele geleerdheid, niet ten deel. Dat is slechts voorbehouden voor de nederig/en van geest, die haar vereren vanuit de volheid van hun ‘geloof’ en de onverdeelde eenheid van geest.

 

OM_TAT_SAT of MANTRA …

De mantra kalmeert mijn geest, en maakt mij gereed voor meditatie. Meditatie is een dynamische discipline, los van welk geloof, religie of dogma ook, waarin het totale concentratie vermogen wordt gericht op een alles overheersend ideaal dat diep ingrijpt tot in elke cel van je brein, tot dat alle kleine idealen en doeleinden er in oplossen.

Door middel van discipline betreedt je, je diepste niveaus van bewustzijn, waarin de stormen van iedere dag woeden, als diep gewortelde conflicten, zoals deze aan de oppervlakte kunnen komen via de droomwereld, en is als herkennend fenomeen ook oplossend bruikbaar. Het zijn deze diepgewortelde conflicten, met ontzagwekkende diepten, waarin de liefde strijdt aanbindt met woede en vrees, waardoor uiteindelijk ‘liefde’ heerschappij over alle gevoelens verwerft.

 

MEDITATIE of PATANJALI?

Patanjali: een meditatie meester in het oude India, schreef; dat ‘mensen’ in de aanwezigheid van ‘iemand’ in wie alle vijandigheid is gestorven, niet vijandig ‘kunnen’ zijn, omdat die iemand geen vijandigheid uitlokt. In de aanwezigheid zijn van iemand, waarin alle vrees is gestorven, kunnen anderen gewoon niet bang zijn, omdat hij geen vijandigheid uitstraalt! Dat … is de ware en exacte wetenschappelijke definitie van de soort macht, die wordt vrijgemaakt, door het navolgen van   A-Himsa.

 

Het principe van meditatie is; dat je gelijk wordt aan het onderwerp van je concentratie. Met een onverdeelde gerichtheid van de geest, gericht blijven op het ideaal. Mijn leven is als een deelbaar geheel, en al mijn bezigheden vloeien in elkaar over, en alle vinden zij hun oorsprong in mijn onverzadigbare liefde voor mensheid. Door medewerker van God te worden, door het in stand houden van Zijn Schepping.

 

A-Himsa is het kenmerk van de ziel, en dient daarom op ‘alle’ termijnen van het leven beoefend te worden. Als het niet in ‘alle’ aspecten tot uiting kan komen, heeft het geen praktische waarde meer.

Mahatma Gandhi

 

(uit: overtuigingen en het onbewuste)

 

2.  Het Sterfelijke Zelf zegt tegen de Ziel:

 

Maar nu trilt mijn lichaam en ademt diep, oude toorn welt op vanuit mijn tenen. Een zwaar zwart gat, rijst door mijn buik op naar mijn keel en ontlaadt zich op mijn tong die in lood verandert door niet geuite niet geschreeuwde dingen.

 

In mijn geest allang vergeten maar vast geklonterd in mijn bloed. Standbeelden van as van niet gesproken klinkers en syllaben. Beelden die ik af had moeten stoten komen alle over mijn lippen getuimeld.

 

De bijzonderheden vloeien samen, de ijzig zware massa wordt door geboren worden levend, en stort zich naar buiten het uitschreeuwend in het Universum. Vormen, in zwarte en paarse kleuren vermengen zich met het oranje van de hoop, in het grote beweeglijke beeld van het uitspansel, en verliezen zich erin, worden erin opgelost.

 

En nu voel ik je zelfs in mijn boosheid, schitterend en schrikwekkend opkomen door mijn lichaam, met de rechtvaardiging van stormen en jagende wolken, het landschap verwoestend en toch met frisheid vullende. De rommel opruimend in volle vaart en loswoelend nieuwe gezwellen die eronder lagen.

 

En door mijn boosheid worden opgeheven, en jij en ik en alles samen over het bevroren land van onderdrukking. Zwaaiend in reusachtige vrije kolken die uitbarsten als zomerweer, flitsend en stormend over het landschap Vreugdevol razend.

 

Jane Roberts

Je lichaam je leven 1973

Ankh Hermes 1974

3.   Zarathustra en de Heiligende Geest.

Het geschiede in het land der Perzen, dat in de stad Urzi een groot leraar geboren zou worden [1000-606 v. Chr.]. Tevoren werd door een sterrenwichelaar aan zijn Moeder Degmona, voorspeld dat zij een zoon zou baren, wiens naam zou zijn “Zarathustra” hetwelk betekent ‘gezegende gouden handen”. In een visioen zag Degmona, een licht glanzende jongeling, die uit de zesde hemel tot haar kwam, en haar dit zelf verkondigde, en het door ‘zijn bevruchtende adem’ tot werkelijkheid maakte, door ‘haar’ te bevruchten.

 

En zo werd deze geboorte als een wonder tot stand gebracht, door Mazda de Lichtgenius of Heilige Geest Gods. In de vorm van een vijfpuntige ster daalde de leraar van het aardse wezen, neer om als kind geboren te worden. En zodra de kleine Zarathustra was geboren, als ‘Gouden Ster” glimlachte het kindeke, en dit verwonderde de gehele wereld. Toen echter het wonder van zijn geboorte bekend werd, werden magiërs over het hele land bevreesd, zij wilden het kind ombrengen, en zij vertelden het aan de Koning. De Koning ‘Dumsrobo’ beraamde een plan, maar op wonderlijke wijze werd deze poging tot moord verijdeld.

Een kudde ossen zou hem moet vertreden, toen hij op het veld lag, maar de leidende stier van de kudden, ging voor het kindje staan om het te beschermen, tot de gehele kudde voorbij was gegaan. Toen brachten die magiërs hem maar ‘zelf’ naar de woestijn, maar zijn Moeder Degmona vond hem ongedeerd slapende, en bracht hem huiswaarts.

 

Yasna 47.

De Heiligende Geest is als een laaiend vuur, waarin eens de ganse werkelijkheid, tot waarheid zal worden gelouterd. Dan zal de scheiding tussen Goed en Kwaad definitief zijn.

-      Het kwaad zal verteerd worden.

-      Het goede opwaarts verweven

Nog is het niet te laat om aan deze waarschuwingen gehoor te geven. Wendt uw oren en verstand dus niet af.

 

Elders:

Volgens het hogere weten, kan niet het kwaad vernietigd worden, maar in het goede verweven, en wordt de relatie, de verbintenis tussen goed en kwaad, in elkaar verweven, vervlochten, niet meer dualistisch, niet meer tegenstrijdig. [Natuurkundig bezien zou er dan geen bestaan meer kunnen zijn].
 

4.   Over Macht en Onmacht. (Inayat Khan)

Iemand die leeft in de bedwelming van zijn eigen macht, die hij/zij bezit, ziet aan de verzorging van zijn ‘innerlijke macht’ voorbij. En hij/zij vertrouwt op de macht die hem niet toebehoord, die macht dank zij/hij aan hun status, wordt hij/zij op zekere dag het slachtoffer van die uiterlijke macht. Die hij/zij, ‘nu’ in de hand denkt te hebben. Want: als die uiterlijke, wereldse macht groter wordt, en de ‘innerlijke macht’ klein blijft, wordt hij op een gegeven moment door die uiterlijke macht verslonden [buiten spel gezet].

Zo … kan het zijn dat, Keizers en Koningen, en helden, of machthebbers, slachtoffer worden van de macht, die ze onder controle dachten te hebben.

 

En men bedenke dan dat ‘uiterlijke macht’ niet tot het einde toe te vertrouwen is, en de vraag komt op, is er wel een macht die te vertrouwen is? Ja, dat is de macht die in ons zelf te vinden is.

 

En wat voor soort macht is dit?

Die van de persoonlijke overtuiging.

En hoe wordt die opgebouwd?

Door het eigen geloof.

 

Het is het geloof, in het ‘eigen geloof’ dat zijn hoogtepunt vindt in de persoonlijke overtuiging. Als iemand geen ‘eigen’ geloof bezit, zal hij/zij nimmer komen tot een eigen overtuiging, dat is de ware geloofsovertuiging.

 

Door tot een ‘innerlijke bewustwording’ te komen, ziet men dat er slechts één macht is, deze kan wel tot een gezamenlijke macht komen. Ofschoon wij wel ‘uiterlijk’ verschillende soorten macht kennen,  de één groter dan de andere, in samenwerking of in strijd, het zijn alle begrensde machten. Die met elkaar samen werken of elkaar tegenwerken. Dat alles is slechts tijdelijk. In de zichtbare wereld zien wij deze machten als, wetgevende of uitvoerende macht, militaire of kerkelijke grootmachten en supermachten.

 

Dat alles is slechts tijdelijk, behalve de macht van de Allergrootste of het Allerheiligste, en de persoonlijke macht, in de persoonlijke overtuiging. Dat noemen wij het ALL/Machtigste of de persoonlijke macht, omdat er geen wereld is die daar tegenop kan. Omdat ‘alle’ uitingen van macht en kracht, in deze aanwezig zijn, als zodanig werkzaam is, vanuit het oorspronkelijke en het aanwezig zijn in het “nu”. Zolang een mens naar macht streeft, zoals iedereen wel op een of andere wijze doet, en dat doet zonder kennis van macht en inzicht, of kennis dat toereikend is, zal er steeds teleurstelling of frustratie zijn.

  

Diegeen die macht op een ongeoorloofde of anderszins verkeerde wijze naar zich toetrekt, zal altijd vinden dat hij macht te kort komt.

 

Hoe kan iemand ‘die’ geoorloofde kennis verkrijgen, dat alomvattende macht bezit?

 

Zolang iemands leven door zijn wereldse ‘Ik’ wordt bepaald, en zich daar niet van kan bevrijden, en zijn eigen kleine persoon, het ‘ik’ bovenaan stelt, zal hij/zij altijd beperkingen ondervinden. En de geoorloofde macht kan alleen maar langs één weg gevonden worden, en dat is de weg van de ‘verzaking’, zoals die wordt aangegeven op de tekening van de Berg Carmel, dat in de Bijbel, zelfverloochening wordt genoemd.

 

‘Zelfverloochening’ betekent ‘niet’, alle vreugde en geluk van aardse genoegens ontzeggen. Zelfverloochening betekent je wereldse ‘ik’ leren loslaten, niet ontkennen maar loslaten, die zich in bijna alles naar voren dringt, en zichzelf er voortdurend toe drijft, om zich als een persoonlijke macht te realiseren, in dit of dat. Zelfverloochening is je niet te hechten aan alle ding dat je onderneemt, er wel aan werken, maar je er niet aan hechten. Dat is volmaakte nederigheid!

 

De eerste stap om dit te bereiken is dat je blijft geloven in je zelf, en de tweede stap is dat je gelooft in de kracht van je geloof, en in het geloof dat er van een gemeenschappelijke en geestelijke sturing sprake is.

 

Het is de kunst van het verzaken aan het ‘kleine ik’ dat het ons zo moeilijk maakt, om tot zelfverloochening te komen, het ‘jezelf’ minder belangrijk vinden, en jezelf niet op een voetstuk willen plaatsen.

 

Uit het vierde hoofdstuk

Van: ‘Het doel van het leven’

Inahyat Khan

 

5.   Conflicten en Agressie. La Lucas

In de maatschappij en de samenleving van vandaag is, sinds het eind van de vorige eeuw, op collectieve schaal een destructiviteit aan de orde, die naar mijn inzicht, deels onzichtbaar, en toch gigantisch aan het worden is. Een ieder is daarbij betrokken, het is een niemand ontziend proces van negatieve interactiviteit, hoe meer ik me er in verdiep hoe zichtbaarder het wordt.

 

Wat ik bedoel en ervaar, is; dat er strijd gaande is tussen de mannen en de vrouwen, jongens en meisjes, arm en rijk, geloof en ongeloof, slim en niet slim. Het is een proces dat zich op velerlei manieren afspeelt in onze samenleving, ook merkbaar in hulpverleningsinstituten, en geloofsgemeenschappen.

Terugkijkend naar het begin van de 20^ste eeuw, weet je dat er veel goede ontwikkelingen zijn geweest, de emancipatie van de vrouw, en andere maatschappelijke ontwikkelingen. Onderdrukkende beïnvloedingen, en hokjesgeest waren bedroevend, en nieuwe ontwikkelingen en sociale dienstverlening hebben er toe bijgedragen dat er geploegd, gezaaid en geoogst is  geworden betreffende ‘openheid’ en ‘betrokkenheid’ in de relaties tussen de mannen en vrouwen, en de seksen onderling. Maar dit zet zich niet voort in onze tegenwoordige cultuur.

 

Wat eerder in de eeuwen daarvoor allemaal onder de tafel werd geveegd, daarvan kunnen we nu niet meer zeggen, we weten er niet van. Veel onrecht en wanbeheer in het maatschappelijke bestel is aan de orde gesteld, en heeft zich ten goede gekeerd ten opzichte van de vrouw en andere geledingen in onze samenleving. Wat conflicten en agressie betreft heden ten dage, daarvan kunnen wij niet meer zeggen, we wisten het niet. Er bestaat een enorme informatie stroom dat over ons heen raast, via de krant, televisie, en internet, dat zijn weerga niet kent, in de zin van onnoemelijk groot of veel. Ondanks de informatiestroom, de communicatieve vaardigheid, en onze ‘open’ samenleving, gaat er veel verkeerd binnen de relaties en binnen de huiselijke kring van mannen en vrouwen. Regelmatig lezen wij hoe mannen en vrouwen elkaar geweld aandoen, beschadigen tot vernietigen toe. Door ruzies, incest, machtsmisbruik, haat en manipulaties.

 

Wat daarbij in het bijzonder opvalt is, het gemis aan ‘saamhorigheid’, het gevoel van samen verantwoordelijk zijn, hoe het er in onze samenleving aan toegaat, en elkaar in ‘openheid’ ter verantwoording roepen. Wel wordt er enorm veel met de vinger gewezen, schuldig verklaard, en moeten er koppen rollen, als het bestuurlijk mis gaat. We zij goed geworden in ‘de schuldigen aanwijzen’, vanuit de communicatie kanalen, mensen ter verantwoording roepen, de verantwoordelijken vernederen, ontslaan en in het beklaagdenbankje zetten. Wat ik mis is de betrokkenheid, tussen de mensen onderling, op de werkvloer, in de gemeenschappen waarin men zich bevindt. Ondertussen zijn we niet bereid elkaar ter verantwoording te roepen, binnen de directe betrokkenheid van het sociale klimaat waarin wij ons bevinden, op het moment dat het gebeurd. Het is makkelijk anderen ‘achteraf’ te beschuldigen en te straffen voor gedane feiten. Maar waar zijn wij, en wanneer zijn ‘wij’ verantwoordelijk voor de momenten dat wij wel zien, horen en weten, en niets doen, niets willen horen, en de andere kant opkijken? Velen kijken er naar uit, en springen op, als zijn een verantwoordelijke of een dader kunnen aanwijzen. Maar soms woekert het kwaad of de negativiteit, zich onder onze ogen voort. En daar, en dat, zijn momenten dat een ieder van ons kan opstaan, en zeggen, nee, dit kan niet langer meer zo. Dan dien je willens en weten op te staan, en je hoofd boven het maaiveld uit te steken, en komt het op solidariteit aan, en dienen we elkaar de hand te rijken, in plaats van met de vinger te wijzen.

 

Dan dient de eeuwigdurende beweging van contactvaardigheid, in menswaardigheid, door rechtvaardigheid en mededogen, binnen de begrenzingen van ons bestaan zich aan. Dan kunnen wij, door goed naar elkaar te luisteren en vragen te stellen, over; hoe zit dat, klopt het wat ik van jou denk, en waarom doe je dat … en kan het niet anders?, elkaar helpen om als sociale gemeenschap vooruitgang te boeken!

 

6.   Over de grondhouding van goed luisteren.

     LUISTEREN:

 Luisteren doe je niet alleen met je oren, maar ook met je ogen, met je gevoel en met je verstand. Soms zie en hoor je twee verschillende dingen. En horen is; waarnemen, denken en afwegen. Een ieder luistert op zijn eigen manier, en je eigen omstandigheden bepalen ook vaak wat je wilt horen, en hoe je het een en ander inkleurt.

Ook kan een zin of woord uit een verhaal, je extra raken, en het maakt ook uit hoe het wordt verteld, soms kan het je blokkeren om echt te luisteren, of om nog verder te luisteren. Het luisteren naar een mens, heeft soms iets van het luisteren naar een dood verhaal, het verschil zit hem in dat een luisteraar meestal niets terug zegt, om de verteller niet in de rede wil vallen, zoals sommige mensen dat juist maar al te graag willen doen.

 

Bij het luisteren kunnen bepaalde mechanismen in werking treden:

a.   Je reageert niet echt op wat gezegd is, je hoort wel een deel van het verhaal, andere stukken vallen weg, dat is selectief luisteren. Soms blijf je bij associaties hangen, dat is wat het bij jou oproept, de ontvanger geeft er zijn eigen betekenis aan. Wanneer twee mensen hetzelfde verhaal horen, horen ze verschillende details.

b.   Soms registreert een ontvanger meer dan verteld wordt, vanuit een vooronderstelling van een eigen interpretatie, of vanuit een voorkennis de zaak betreffende.

c.    Je bent in staat, wat gezegd wordt, snel te verwerken, en kan al commentaar geven op het gestelde.

Deze mechanismen zijn ten dele onvermijdelijk, ze horen bij het menselijk luisteren. Het is van belang ‘behoedzaam’ te zijn bij het luisteren, we dienen ons bewust te zijn, van de ‘zeefwerking’ van ons luisteren. Door onze oren nemen we via ons verstand waar, en het is van belang onze persoonlijke eigenaardigheden van het luisteren op het spoor te komen. 

Bij het luisteren naar de ander, is het van belang je in te leven in de ‘ander’, in ‘zijn of haar’ verhaal, je proberen in te leven wat de ander probeert te vertellen, om zo de ander zijn gevoelens of bedoeling goed te kunnen verstaan en begrijpen.

 

Er is sprake van een grondhouding in het luisteren: 

a.   Bereid hebben of tonen, de ander recht te doen, door goede te luisteren, en je in houding en tijd beschikbaar te stellen.

b.   Daar hoort bij tijd=stilstaan=tijd tonen, en geduld hebben, jezelf blijven, door aandacht en respect.

c.    Die ‘grondhouding’ kan handen en voeten krijgen door; intuïtieve vaardigheid, houding aannemen in respect, sympathie tonen, en in de houding beseffen van antipathie dat is die van sceptisch staan tegenover het gestelde,  of empathie dat nadrukkelijk laat zien er mee eens te zijn, of die van een vragende blik.

 Intuïtie of feeling:

Iemand kan het van naturen in zich hebben dat hij invoelend is, een goede verstaander. Hij/Zij kan zich ook goed inleven in het voorgestelde, en heeft aan een half woord genoeg. Wie van naturen dit talent heeft kan het verfijnen door het luisteren te combineren met intuïtie en kennis door ervaring en geleerdheid.

 Vaardigheid en aanpassingsvermogen:

Het is van belang te weten dat je in de juiste omgeving en klimaat, rust nodig hebt om de voorwaarden te realiseren die nodig zijn, om een gesprek eventueel te onderbreken, en op een ander tijdstip voort te zetten. Het is zaak hierin duidelijk en eerlijk te zijn tegenover de ander, of de tegenstander, en niet bang zijn niet begrepen of uitgelachen te worden.

Van belang je eigen vaardigheden te leren onderkennen, om daar eventueel gebruik van te maken.

 Als jij iemand beledigd of pijn doet, oefen dan om bij jezelf te blijven, en laat je gevoelens niet op de loop gaan. Ook dan met aandacht bij de ander blijven. Als dit niet meer lukt, vertel het de ander, je dient je eigen grenzen te kennen en aan te geven, voordat je een confronterend gesprek aangaat. Vaardigheid leer je door het gesprek aan te gaan en door blunders te maken.

 Technieken … 

Je open blijven stellen voor het verhaal van de ander.

 Dat betekent dat je het verhaal van de ander in zijn geheel tot zijn recht moet laten komen, voordat je reageert. Vanuit jouw ervaring en kennis, kan je dan reageren.

-      Afleren de ander in de rede te vallen.

-      De ander blijven volgen, wat er ook gezegd wordt.

-      Af en toe mag je best laten blijken of je de ander wel of niet kunt volgen.

-      Blijf ook letten op de lichaamshouding van de ander en die van je zelf.

-      Blijf weerklank geven, ook al heeft de ander jou pijn gedaan.

-      Ook mag je proberen de diepte in te gaan, van wat er beweerd wordt.

-      Het is van belang oogcontact te houden. Ook al kan het soms gewenst zijn even afstand te nemen.

Technieken kunnen nooit op zichzelf staan, ze moeten een deel van je persoonlijkheid worden, anderzijds kan een te starre grondhouding, of je verlangen tegemoet te komen aan de ander averechts werken, als je niet geleerd hebt rekening te houden, met een aantal wetmatigheden, die nu eenmaal een rol tussen mensen blijven spelen. 

7.   Hieronder nog enkele aspecten in verband met luisteren …

 Respect ..

De ander in zijn mening en waarde laten, omdat je er van uitgaat dat, degene die naar jou luistert, een ander is met zijn of haar achtergrond en ervaringen. Het luisteren vraagt daarom een zo onbevangen houding als mogelijk is, waardoor de ander met ‘zijn’ verhaal bij jou binnen kan komen.

Herkenning ..

Vaak is bij het luisteren, veel herkenning vanuit de eigen ervaring en kennis, en het gevaar treed op dat je de ander denkt te hebben begrepen voordat hij is uitgesproken. Een vuistregel bij goed luisteren is; wees blij met die herkenning, hou het bij je, ga er niet mee op de loop, opdat je niet het verhaal van de ander overneemt, of hem of haar van het spoor afleidt.

Sympathie en Antipathie ..

Iemand leuk of aardig vinden, is een gegeven dat berust op herkenning van fijne of minder fijne dingen in de ander. Karakters of stemmingen, van de eigen of andermans geschiedenis, hoeven ook niet altijd te stroken met elkaar. Ook hier geldt dat het goed is je daar van bewust te zijn, zo kan het een of het ander het luisteren positief of negatief beïnvloeden.

Empathie ..

Goed luisteren vraagt een houding van empathie, en dat is; de ander onvoorwaardelijk in zijn waarde laten, hoe hij of zij ook is. Het is dan van belang dat je, je afstemt op de ander zijn golflengte. Men probeert zoveel als mogelijk, bij de ander aanwezig te komen en te blijven, en de dingen te zien met haar of zijn ogen. Wat ziet, voelt en ervaart de ander bij wat er verteld wordt?

 

Bij empathie vergeet je nooit dat jij ‘niet’ de ander bent.

Het is niet hetzelfde als je identificeren [gelijkmaken] met de ander, je blijft je bewust van de verschillen in het denken en beleven. Identificatie bemoeilijkt juist het luisteren. Zijn of haar verdriet wordt dan zozeer ook de jouwe, dat je niet meer kritisch kunt luisteren, en dat je beiden door verdriet overmand raakt, en dan raakt ieder zijn eigen plek in het verhaal kwijt.

 

Wat is Macht? Persoonlijke macht en slachtoffermacht. 

MACHT IS: Het ‘vermogen’ iets te kunnen, ertoe in staat zijn, een sterkte of kracht. Kan ook Wetgevende of ‘uitvoerende’ macht zijn, soms is dat een overheersende of dwingende macht, wereldse of politieke macht.

 Kenmerken van macht … 

-      Macht is overal aanwezig

-      Macht is onvermijdelijk overal aanwezig

-      Macht kan zowel positief als negatief uitwerken

 1 Macht komt overal voor waar mensen iets met elkaar te maken hebben. Zowel op militair, persoonlijk en politiek vlak. In het groot, dat van een Presi­dent of de Paus, in het klein een directeur of Ouders.

 2 Macht wordt vaak als zo vanzelfsprekend ervaren, dat zij niet als zo­danig genoemd wordt. Bijvoorbeeld een ouder die een kind iets verbiedt, of de macht van de consument die in grote getale iets koopt.

 3 Vaak wordt macht negatief beoordeeld vanwege de negatieve associatie die men maakt met geweld. Positieve vormen van macht zijn te vinden in het optreden van een politieagent die orde houdt, ook kan dit voorbeeld snel omslaan in negatief optreden door geweld, zie bijvoorbeeld demon­straties.

 

DEFINITIE VAN MACHT.

Hoe wij tegen macht aan kijken heeft te maken met de uitkomst van de betreffende vorm van macht. Vinden wij die uitkomst goed dan benoemen wij die macht positief.

Zijn we er niet zo gelukkig mee dan benoemen we deze macht negatief. Dit betekent dat macht op zichzelf een neutraal begrip is, dat pas geladenheid krijgt door de situatie waarin het toegepast wordt.

DEFINITIE: Macht is het beïnvloeden van; of het richting geven aan een

werkzaamheid of gedrag, de gedachten en de emoties, van een ander.

 

Als er sprake is van twee partijen speelt er altijd een machtsverhouding op. De machtsverhouding is dan de basis van de samenwerking. In de ver­houding die beide partijen met elkaar hebben wordt het duidelijk of zij wel of niet evenveel macht hebben, of dat er sprake is van een meer machtige of minder machtige. De meest-machtige bepaalt de richting van de samenwerking.

 

VERSCHILLENDE SOORTEN VAN MACHT.

Macht uitoefenen op anderen kan op vele manieren, om daar in zicht in te verkrijgen is het goed het volgende te leren onderscheiden:

 

STATUS OF BRON - SOORT MACHT.

Soorten macht; Deskundigheid - Waardering - Straf - Formele positie - Aantrekkings­kracht - Slachtoffer zijn - Sekse overheersing - Discriminatie. De macht die daar aan verwant is, zouden we het volgende kunnen noemen:

DESKUNDIGHEIDSMACHT SANCTIEMACHT FORMELEMACHT REFERENTIEMACHT INTRICEMACHT MANNELIJKE SEKSE HUIDSKLEUR.

 1 Deskundigheidsmacht. Oefent iemand uit op zijn/haar deskundigheid. Bijv. Een arts over zijn patiënt. De patiënt stelt deze deskundigheid meestal nauwelijks ter discussie.

 2 Sanctiemacht. Oefent iemand uit door een ander te belonen, of te straf­fen voor iets dat die ander doet, of heeft gedaan.

 3 Formele macht. Heeft iemand op grond van zijn/haar functie. Een politie agent heeft de bevoegdheid iemand een bon te geven.

 4 Intrige macht. Wordt meestal gedaan door vrouwen, omdat zij vinden dat zij in een zwakke positie verkeren. (bijv. kinderen weghouden van hun Vaders).

 5 Macht door de mannelijke sekse. Wordt uitgevoerd door mannen omdat ze man-zijn. Door hun verovering en onderwerpingsdrang, dat zij van naturen met zich meedragen, door mannelijke kracht en power. Parallel daartegenover staat de macht van de vrouwen die zich laten veroveren, en wel of niet gebruik maken van een tegen­macht. Eeuwenlang tradities liggen hieraan ten grondslag.

 6 Macht van de huidskleur. Is te vergelijken met het bovenstaande. Iemand heeft macht op grond van zijn of haar huidskleur.

 HEBBEN VROUWEN MACHT ?.

Nee zeggen velen. Dit antwoord wordt gemotiveerd door te wijzen op de geringe invloed die vrouwen hebben op het openbare leven. Daar waar de besluiten worden genomen zitten meestal mannen.

Vrouwen hebben wel macht in de privé sfeer, in het gezin, persoonlijke  relaties, en in de directe leefomgeving van de vrouw. Dit is een realis­tisch maatschappelijk machtsverschil, mannen beheersen de openbare sfeer, vrouwen de privésfeer.

VROUWENSTRIJD.

Waar de vrouwenbeweging met name naar streeft is de opheffing van dit machtsverschil tussen de mannen en de vrouwen in het openbare leven en in de privé sfeer, opdat een persoonlijke en zelfstandige keuze mogelijk wordt.

De machtsfactoren die tussen mannen en vrouwen spelen zijn niet alleen van persoonlijke aard, het speelt zich ook maatschappelijk af. Mannen en vrouwen gaan op verschillende manieren om met hun macht.

PERSOONLIJKE MACHT

Persoonlijke macht wordt gevormd door een positief zelfbeeld, eigenwaarde, in­zicht in de eigen mogelijkheden en onmogelijkheden, zelfstandigheid in het maken van eigen keuzes, het is van belang een onafhankelijkheid op te bouwen ten opzicht van de beïnvloeding van buitenaf, en de behoefte aan weerbaarheid bij het opkomen voor jezelf. Dit gaat op voor zowel meisjes als jongens. Het probleem bestaat eruit dat jongens hiertoe makkelijker opge­voed worden dan meisjes. Dit gebeurt zowel door Moeders als Vaders, en hier ligt de basis voor de verschillen in macht, en ook voor de oplossing ervan.

 SLACHTOFFERMACHT.

Een vorm van macht waar vrouwen heel sterk in zijn, vaak zonder dat ze er zelf bewust van zijn, of dat anderen er bewust van worden. Macht van de onmacht, dit ontstaat omdat het vaak indirect of onzichtbaar wordt uitgeoefend. De macht van het slachtoffer bestaat uit het gegeven dat het slachtoffer anderen voor zich laat lopen, of zich laat redden.

Hieruit kan een driehoek ontstaan van slachtoffer-redster-achtervolgster.

 Redster – slachtoffer -       achtervolgster

Het slachtoffer is zielig (red me), de redster doet alles om daar ver­andering in te brengen (zou je niet dit doen, of dat doen), totdat ze het beu is en de achtervolging inzet (je moet eens doen wat ik zeg). Het slachtoffer kan dan vervolgens de rol omdraaien en achtervolgster worden (aan jou heb ik ook niks), waardoor de redster opnieuw in haar redster rol vervalt (kom laten we dan samen...), of zelf slachtoffer wordt, wat doe ik dan verkeerd ?. Uiteindelijk verandert er niet veel, en het is dan de vraag of dit ook de bedoeling van het slachtoffer was.

 Deze vorm van macht ligt erg op het emotionele vlak, en daar zijn vrouw­en heel erg goed in. Als slachtoffer krijg je gemakkelijk aandacht, en als redster wordt je aardig gevonden, achtervolgen kun je zonder echt boos te worden, en door die macht houdt je de boel overeind.

 WERKEN MET MACHT.

Het is van groot belang dat zowel mannen als vrouwen kennis krijgen over de verschillende vormen van macht, zij kunnen dan inzicht verwerven over de werking van macht, zodat zij analyses kunnen maken. opdat zij leren in­zien; hoe zij elkaar het leven onmogelijk kunnen maken.

   Nijmegen

5 december 2014

Anthoon La Lucas Budel

Van ‘t Hoffplantsoen 39

6533MX

a.budel1@chello.nl