Geschiedenis van de Abdij Sion te Diepenveen

Gebeurtenissen in de abdij in jaartallen:

1883    Bouwjaar van de Grote kerk van baksteen en de bouwstijl is Italiaanse Gothiek lengte van schip en koor is 32,5 meter lang. Hoofdaltaar en zijaltaren zijn van witte Franse Kalksteen, en werden geleverd door de firma Stoltefus uit den Haag. Rechtervleugel van het altaar bevat St Bernardus en de linkervleugel St Benedictus.

1890    Ingebruikneming van de nieuwe kerk.

1899    De twee zijaltaren: links met beeld van "Het Heilig Hart" en rechts met het beeld van "St Jozef". 

1913      Tussenmuur of oksaal werd verwijderd, voorheen verdeelde het de kerk in tweeën, achterste gedeelte kapittelzaal met terrazovloer. 

1921    Glazen ramen van het priesterkoor zijn van W. Derrix uit Kevelaar.

1923    Groot raam in gevel van rechter-kruisarm van de kerk is van C. van Straaten uit Utrecht.

1983    100 jaar bestaan van de Abdij als Cisterciënzerklooster in Diepenveen 1883-1983.

2002    In Oktober van dit jaar is men begonnen met het verwijderen van alle witte altaren inclusief het hoofdaltaar. De Grote Kerk krijgt een grondige opknapbeurt.

Geschiedenis van de Abdij [uit de webpagina van Abdij Sion]

Ons klooster behoort tot de Orde van de Cisterciënzers van de Strikte Observantie en werd in 1883 opgericht in de nabijheid van Deventer. De oorspronkelijke locatie betrof het landgoed ‘Frieswijk’. In 1890 verhuisde men naar de drie kwartier lopen verderop gelegen boerderijen ‘De Vulik’ en ‘Het Leeuwen’ met bijbehorende 58 ha. grond. In datzelfde jaar werd direct de sobere neogotische kerk gebouwd.

De twee eerste oversten oefenden hun bestuur elk slechts vier jaar uit. Daarna was het de beurt aan dom Jacobus Fokkes. Deze stond van 1898 tot 1934 aan het hoofd van Sion. Het accent lag bij hem heel sterk op het leiden van een hard en boetvaardig leven. Niettemin was hij een echte vader voor de gemeenschap. Tijdens zijn bestuursperiode drong evenwel, mede door Sions geïsoleerde geografische ligging, weinig door van de nieuwe stroming die zich baan begon te breken in de Orde. Deze herbronde zich op de begintijd van de Cisterciënzers (grofweg de eerste helft van de twaalfde eeuw) en wist zo de eenzijdige nadruk op ascese te overwinnen, door ook de dimensie van contemplatie en mystiek weer een royale plaats te geven.

Een mentaliteitsverandering die zich op Sion pas goed zou doen gelden onder inspiratie van dom Gabriël van de Moosdijk. Deze volgde dom Jacobus na diens dood in 1934 op en werd een jaar later, toen Sion officiëel de status van abdij kreeg, haar eerste abt. Tot zijn verdiensten behoort onder meer nog dat hij de uitvoering van de liturgie op een hoger peil bracht. Verder werd in 1938-39 aan het klooster een nieuwe vleugel aangebouwd, in vroeg-gotische stijl. Dom Gabriël zorgde ook voor een flinke uitbreiding van het bibliotheekbestand en de modernisering van het landbouwbedrijf.

Toen dom Gabriël in 1952 tot abt van het moederhuis te Achel werd gekozen, werd hij in Sion opgevolgd door Malachias Muller. Onder zijn bestuur werden de nieuwbouwactiviteiten op bevredigende wijze afgerond. Zo werden er enkele kloostergangen en een grote nieuwe refter gebouwd. Problemen met de gezondheid deden dom Malachias, die in beginsel voor de duur van zijn leven tot abt gekozen was, zijn ambt in 1975 neerleggen. Na hem ging Sion ertoe over haar abten voor periodes van zes jaar te kiezen - en in de praktijk ook telkens nadat deze reeds een jaar aan het hoofd van de gemeenschap gestaan hadden.

In de jaren tussen 1951 en 1982 is er niemand tot de communiteit toegetreden zonder haar in een later stadium weer te verlaten. Vanaf 1982 t/m 1990 evenwel traden er acht broeders in, die anno 2002 nog steeds deel uitmaken van Sion. Momenteel bestaat de gemeenschap uit 18 broeders

 

In gemeenschap met Christus

Regel of wet

Regel van Benedictus